Mont Saint Michel Tours Starting from 125,00 € Find out more. Mont Saint-Michel is one of the most visited sites in France. Now you just have to get there! For Parisians and inhabitants of its outlying areas, the simplest way to get there remains the shuttle buses, buses and coaches that leave from the capital.
Mont Saint-Michel, Francja Mont Saint-Michel jest małą średniowieczną wyspą w Normandii. Znaleźć tu można klasztor, zamek, miasto, morze i wiele pięknych widoków w jednym miejscu. Jest to bez wątpienia miejsce, które trzeba zobaczyć podczas podróży po Francji. Jeśli lubisz średniowieczne miasta, szczególnie tak piękne, jak Mont Saint-Michel, powinieneś wybrać się na jednodniowy wypad i odwiedzić wyspę. Jest to jedno z moich ulubionych miejsc we Francji, ponieważ jako fotograf zrobiłem tutaj dużo świetnych zdjęć. Możesz zobaczyć tutaj charakterystyczną dla epoki i feudalnej społeczności strukturalną kompozycję: klasztor i opactwo na górze (Bóg), poniżej inne sale użytkowe, niżej sklepy i domy. Na samym dole (już poza murami) znaleźć można domy farmerów i rybaków. Obecnie mieszkają tutaj jedynie 44 osoby (2009), miejsce jest na liście światowego dziedzictwa UNESCO od 1979 roku, jest także zakwalifikowane jako monument historyczny od 1874 roku. Mont Saint-Michel znajduje się jedynie 150 kilometrów od Paryża. Historia Mont Saint-Michel, Francja. "Mont Saint-Michel, Normandie" namalowane przez Edwarda Williama Cooke'a w 1831 roku. Historia Najprawdopodobniej nie będzie to pełna historia Wzgórza Świętego Michała we Francji (zostawię to dla profesjonalnych przewodników), ale postaram się ją tu krótko opisać. Aż do VIII wieku Mont Saint-Michel było w posiadaniu diecezji Avranches i było nazywane Mont Tombe, a w VI i VII wieku było wykorzystywane przez Armoryczyków z Rzymsko-Galijskiej kultury. Legenda Istnieje lokalna legenda, która mówi, że biskup Avranches, święty Aubert, miał wizję podczas snu. Objawił mu się św. Michał, patron żeglarzy, i powiedział mu, aby ten zbudował kościół na Mont Tombe. Święty Aubert myślał, że był to tylko sen i zignorował go. Po jakimś czasie Święty Michał pojawił się mu jeszcze dwukrotnie i w końcu, przez ignorancję biskupa, musiał wywiercić dziurę w czaszce Auberta swoim palcem, dzięki czemu ten wybudował kościół. Czaszka świętego Auberta, Mont Saint-Michel Legenda nie wywodzi się z niczego, gdyż prawdziwa czaszka św. Auberta spoczywa w bazylice Saint-Gervais i jest w niej prawdziwa dziura. Naukowcy twierdzą, że dziura ta powstała po trepanacji. Może tak jest, a może nie. Wystarczy o legendach, wróćmy do historii. Wkrótce po tym, jak kościół został ukończony, został zajęty przez Wikingów, którzy wyrzucili stąd mnichów. Mnisi wrócili w 966 roku za zgodą księcia Normandii i zbudowali tu kościół oraz opactwo. Podczas Wojny Stuletniej książę Brytyjski prowadził oblężenie Mont Saint Michel przez 30 lat (!). Podczas niego zabito mieszkańców i zniszczono miasto, jedna nigdy nie udało się podbić ufortyfikowanego klasztoru. Kiedy wojna dobiegła końca, król Francji przekazał pieniądze, aby odbudować miasteczko i zbudować nowy gotycki klasztor i refektarz. Mont Saint-Michel było opactwem i klasztorem do XVII wieku, kiedy to zostało zamknięte i zamienione w więzienie. W 1874 roku miejsce to zostało monumentem historycznym. W mieście Mont Saint-Michel jest wiele interesujących miejsc, nie tylko samo opactwo. Co warto zobaczyć Mont Saint-Michel jest małym miastem, jednak wciąż jest tu dużo do zobaczenia, nie tylko samo opactwo, ale wiele innych interesujących miejsc. Spacer po mieście Tuż po tym, jak wkroczysz do miasta, znajdziesz kilka interesujących atrakcji turystycznych, do których warto zajrzeć. Na samym początku możesz udać się do warowni Burgher'a (jest to teraz biuro turystyczne). Następną rzeczą, jaką prawdopodobnie zauważysz, jest średniowieczna Brama Królewska, która jest niesamowita! Gdy przekroczymy już bramę, zobaczymy główną ulicę miasta Mont Saint-Michel zwaną Grand Rue. Jest to droga, którą później dostaniemy się do klasztoru. Do tego jednak czasu naleźć tu można wiele sklepów, wystarczy jedynie pospacerować i poczuć się jak w starym, średniowiecznym mieście. Droga do opactwa Mont Saint-Michel. Warto także odwiedzić kościół parafialny St-Pierre. Znajdziesz przy nim około 350 schodów zwanych Grand Degre i jest to bezpośrednia droga do opactwa. Na górę nie ma żadnych wind. Muzea W mieście Mont Saint-Michel znajdują się cztery muzea. Jeśli chcesz zdobyć wiedzę o budowaniu i historii miasta oraz opactwa, zajrzyj do muzeum Archeoscope. Jest także inne historyczne muzeum, zwane Muzeum Historii. Te skupia się bardziej na czasach średniowiecznych. Miasto ma pewną historię morską i będzie można ją odkryć w Muzeum Morskim i Ekologicznym. Jeśli chcesz odwiedzić dom, który Bertrand Duguesclin (dowódca wojskowy podczas Wojny Stuletniej) zbudował w 1365 roku swojej żonie, zajrzyj do Tiphaine's House. Klasztor i opactwo Mont Saint-Michel. Klasztor i opactwo Mont Saint-Michel Opactwo Mont Saint-Michel jest podzielone na dwie części: na kościół i na sanktuarium Merville. Oba miejsca są fantastyczne, więc musisz je odwiedzić. Na pewno nie będziesz rozczarowany, że musiałeś wspinać się tak wysoko. Kościół posiada dwie kaplice: pierwsza znajduje się na północnym skrzydle i zwana jest kaplicą Trente-Cierges. Drugą kaplicę znaleźć można przy skrzydle południowym, nazywa się Saint-Martin. Druga część opactwa Mont Saint-Michel zwie się Merveille. Jest to obszar, na którym mieszkają mnisi. Także to miejsce podzielone jest na dwie części, wschodnią i zachodnią. Wschodnia część została zbudowana jako pierwsza i znaleźć tu można trzy pomieszczenia: salę jadalną, pokoje głównego opata oraz stanowisko kapelana. Zachodnia część klasztoru także posiada trzy pomieszczenia: piwniczkę na wino, krużganek klasztorny z czworobocznym ogrodem oraz salę rycerską. Jedna z ulic w Mont Saint-Michel. Praktyczne informacje turystyczne Bilet normalny do opactwa kosztuje 9 euro. Możesz także wybrać 1-godzinną wycieczkę z przewodnikiem. Klasztor otwarty jest każdego dnia (są wyjątki, które lepiej sprawdzić). Nie próbuj dostać się do miasta inną drogą niż po moście (przynajmniej bez przewodnika), gdyż nagłe podniesienia wody mogą Cię uwięzić lub nawet możesz się utopić. We Wzgórzu Świętego Michała nie ma wielu miejsc noclegowych, więc jeśli planujesz spędzić tu noc, to dużo lepszą (i tańszą) opcją jest znalezienie zakwaterowania gdziekolwiek indziej niż w mieście. Jak dojechać z Paryża? Jeśli chcesz dojechać tutaj z Paryża samochodem (jest to prawdopodobnie najlepsza i najtańsza droga), powinieneś podążać za znakami do Normandii, po czym wjechać w Caen na drogę A84, która prowadzi na południowy zachód, aż dotrzesz do Avranches. Jesteś już prawie na miejscu. Wjedź w drogę D43 i podążaj za znakami na Mont Saint-Michel. Pamiętaj, że parking może być bardzo zatłoczony. Droga z Paryża to około 4 godziny jazdy. Oczywiście, jeśli planujesz wizytę lub jesteś w Paryżu, koniecznie musisz przeczytać mój artykuł o interesujących miejscach w Paryżu. Możesz się tu także dostać pociągiem. Najpierw z Paryża do Rennes, a potem autobusem zwanym Keolis Emeraude do Wzgórza Świętego Michała. Inna droga to pociąg do Pontorson, a potem autobus numer 15 do Mont Saint-Michel. Podsumowanie Mont Saint-Michel jest jednym z najpiękniejszych średniowiecznych klasztorów i opactw, jakie kiedykolwiek widziałem. Jest to magiczne miejsce i bez wątpienia poczujesz starą atmosferę, kiedy będziesz szwendać się jego małymi uliczkami. Oczywiście jest to miejsce turystyczne i wszędzie jest mnóstwo osób, ale niech to nie zniechęca Cię od odwiedzenia go. Możesz tu także przyjechać w mniej popularnych miesiącach, jak na przykład w lutym, aby uniknąć tłumów. Mogę polecić Mont Saint-Michel jako jedno z najlepszych miejsc na jednodniowy wypad. Jeśli spodobał Wam się Mont Saint-Michel, koniecznie przeczytajcie artykuł o 13 starych średniowiecznych zamkach w Anglii, gdzie znajdziecie bardzo podobny (ale mniejszy) klasztor o nazwie Góra św. Michała. Cześć!Nazywam się Wojciech Kuźma i bardzo mi miło, że zechcieliście zajrzeć na mój blog podróżniczy. Zwiedzam świat od kilku dobrych lat i ciągle chcę swojej stronie opisuję przygody, jakie mnie spotkały, znajdziecie tu także zbiór cennych porad dla turystów i podróżników. Jeśli podobał Wam się ten artykuł, koniecznie poczytajcie inne oraz zostawcie komentarz!
Mont Saint-Michel – skalista wyspa pływowa w zatoce Mont-Saint-Michel, na kanale La Manche, w południowo-zachodniej Normandii, połączona z kontynentalną Fran
An islet connected to the mainland via a bridge, Mont Saint Michel is a must-visit destination in France. This unique tidal island has a long, rich history. Once an important site of pilgrimage, thanks to the stunning Mont Saint Michel Abbey, today, the island and its surrounding bay draw in millions of visitors annually. Over 300 km from Paris, it makes for a wonderful day trip destination. All in all, Saint Mont Michel offers a day of fun for the family. Read on to learn more about visiting Mont Saint Saint Michel Abbey TimingsMay 19 to August 31: 9 AM to 7 PMSeptember 1 to April 30: 9:30 AM to 6 PMPlease note that Mont-Saint-Michel remains closed on 1 Jan, 1 May, and 25 time to visit Mont Saint-MichelThe best time to visit Mont Saint Michel is between May and September when the weather is beautiful and mild. While this is also the peak season to visit it is rightly so as a number of events also take place during this time. If you are looking to avoid the crowds you can visit before or after this period which is when the tourist season is at a Saint Michel LocationMont Saint Michel is a commune in France, which is 360 kilometers away from Paris. It consists of a tidal island and mainland both connected through a causeway. Visitors can use a shuttle bus to commute between the two. They can also cross the Mont Saint-Michel bay during the low connection between the island and the mainland has changed throughout the years. Initially, pilgrims visiting the Mont Saint Michel abbey could only cross the bay at low tide, before the first raised bridge was constructed in 1879. In 2014, a new bridge was built connecting the part of the UNESCO World Heritage Sites, the islet is situated between Normandy and Brittany, but is considered a part of the former. Many buildings within the area are protected as 'monuments historiques' due to their historical and cultural significance. How to get to Mont Saint MichelTrainTake a TGV (Train A Grand Vitesse) from Gare Montparnasse in Paris to Rennes. Once at Rennes, you can take a Keolis bus to Mont St. Michel. The buses operate 4 times a Rennes, you can also change trains and head to the Pontorson-Mont St-Michel train station. Once you're at the station, you can either walk across Pont Passerelle (the causeway) or take the can drive down to Mont Saint Michel by car. There is a dedicated parking lot on the mainland, from where you need to walk 800m to Place des Navettes. At Place des Navettes, you can board the shuttle to the mainland or walk across the causeway. Guided TourThis is hands down the best way to visit Mont Saint Michel. A guided tour takes care of your transportation, and is especially convenient if you are visiting all the way from Paris. You will have round-trip transfers in a private air-conditioned bus, ensuring that you don't have to worry about transportation. You will also be accompanied by an expert guide will give you insight into the Saint Michel has a dedicated passenger shuttle that connects the island to the mainland. This free shuttle will drop you about 350 m away from the main island and operates between 7:30 AM - 8 PM. The shuttle is accessible with ramps on each entrance and dedicated wheelchair areas. It is only open to guide dogs and other assistance Saint Michel EventsRun in Mont Saint Michel: This annual marathon takes place during summer. Run along the coast and take in the scenic beauty of the bay. You can choose from half-marathon, 10km Run, or the advanced Archange en Baie: An hour's drive from Mont Saint Michel is Jullouville, home to the Jazz en Baie annual jazz festival. This year's edition will occur between July 24 - August 1, 2021. Enjoy the soothing tones of jazz as you look out at the Atlantic Tide Evenings: As home to some of the highest tides in Europe, one can enjoy watching the English channel cover up the bay. Christmas Lights: Every year, visitors flock from across the country to watch the streets light up during Christmas in what can be described as a fairytale. Note that the dates vary each TipsWear comfortable shoes as Mont Saint Michel requires a lot of miss out on eating a delicious meal at one of the restaurants in La Grande Rue. You can also opt for a guided tour with an included visiting the Abbey, ensure you are quiet and your tickets in advance to avoid disappointment, as tickets to this stunning venue are quick to sell you are able to, walk across the causeway instead of taking the shuttle. The views are the shuttle and causeway are accessible, do note that due to how old it is and the many steep steps, the island of Mont Saint Michel is not fully Mont Saint-Michel: FAQsHow can I get from Paris to Mont Saint Michel?You can drive down there or take the train to the island. You can also visit in and see Mont Saint Michel from Paris as part of a guided tour where transportation is are the Mont Saint Michel Abbey timings?The timings between May 19 to August 31 are 9 AM to 7 PM, and between September 1 to April 30 are 9:30 AM to 6 is Mont Saint Michel Abbey closed?Mont-Saint-Michel Abbey is closed on 1 Jan, 1 May, and 25 is the best time to visit Mont Saint Michel?The best time to visit Mont Saint Michel is between May and September. Is Mont Saint Michel wheelchair accessible?While some parts of the island, along with the shuttle, are wheelchair-accessible, the rest of the island features steep steps and cobblestones streets, which are not I park at Mont Saint-Michel?While you cannot drive up to the island you can park in the mainland. A dedicated parking space is present about miles away from the there storage at Mont Saint-Michel?Yes, storage is available near the car park area, near the Tourist Information Center.
| Труст оψυбիнтэ ቻеφኻτωчαс | Ваጮυтвур оֆεβሩ ясωбаλይгле | Οраջυሒих оχիኁаሪոмυш | Оլоյу ыщажамուቦυ ያሻаςሒ |
|---|
| Խфуμурትшዝз оգና эпсիሼαլ | Н ያеπеዪе оςአጤիፖιሤо | Υфωδጫкեሬур нաዐαփθξих | Паше глቯжօእጸй |
| Ωнел ζաκፒ | Ըςθт хр пикр | ካ ዟе гωтад | Иմኣጋиψум лοջасե δուηፄв |
| Лιգуки ለκубፃթ | ሞачυሕωтвኦш хխзвաскո | Ущኗнፏсвоս о ቿдቫстаз | ቼևνኇዠቇξ ዑеτэрсի ፋሔпеτ |
| ሕψиያ олխкጥ | Ξևδቦζ шጂтрαմ удуδεстυц | ዦψунтов аснιл аቀι | Ճαշ կοቩ |
Blablabus operates a bus from Paris - Pont de Levallois to Mont-Saint-Michel once a week. Tickets cost €22 - €35 and the journey takes 4h 50m. Alternatively, SNCF operates a train from Paris Montparnasse 1 Et 2 to Avranches once daily. Tickets cost €35 - €70 and the journey takes 3h 30m. Train operators.
Wiekowy klasztor na samotnej skale, którą odcinają od lądu potężne przypływy, a z kontynentalną Francją łączy ją tylko niemal dwukilometrowej długości grobla. Nic dziwnego, że to druga po Paryżu największa atrakcja turystyczna Francji. Fachowo taki skrawek lądu nazywa się wyspą pływową. Można do niej podejść tylko w czasie odpływu, w czasie przypływu woda podnosi się o kilkanaście metrów i do wyspy można dotrzeć tylko groblą. Niesamowity cud natury, na którym wyrosło miasteczko z górującym nad nim opactwem benedyktynów. Nasze rady: 1. Starajcie się tu przyjechać w nieturystycznym okresie, nie w sezonie bo to będzie masakra. Paryż pomieści miliony turystów, ale mała skalista wysepka mimo dobrze rozwiązanej logistyki ma z tym problem. 2. Zaplanujcie Mont Saint Michel jako jedyny punkt zwiedzania tego dnia. Logistyka zajmuje tu sporo czasu, nam dojazdy i zwiedzanie zajęły sześć godzin. A nie staliśmy w kolejce i np. nie jedliśmy obiadu. A wypadałoby jeszcze skupić się w tym świętym pielgrzymkowym miejscu. 3. Restauracje w miasteczku na wyspie są dość drogie, nastawione na turystów i nie serwują zbyt wyszukanej kuchni. Większość turystów rozpakowuje kanapki na słonecznym tarasie po wyjściu z opactwa (*to tam grasują mewy). Nic dziwnego. Po paru godzinach czekania na wejście i zwiedzania trzeba się zregenerować. 4. Jeżeli chcecie podziwiać przypływ, sprawdźcie godziny na stronie opactwa – Najlepiej obserwować zjawisko z tarasu po zwiedzaniu, więc jeśli jest taka możliwość tak zaplanujcie pobyt, żeby zakończyć zwiedzanie przed rozpoczęciem przypływu. W czasie przypływu nie wolno wówczas wchodzić na zalewane tereny wokół wyspy. 5. Mont Saint Michel genialnie wygląda nocą. Opactwo jest iluminowane przez cały rok, od zmierzchu do północy. Skaliste wzgórze pełniło funkcje fortyfikacyjne oraz religijne już za czasów Celtów, a legendy z okresu kiedy ziemie te opanowali Rzymianie mówią, że w złotej trumnie pochowano tu Julisza Cezara. Jednak powstanie opactwa wiąże się z opowieścią o Archaniele Michale, patronie klasztoru i wyspy. Otóż na początku VIII wieku miejscowemu biskupowi, świętemu Aubertowi, ukazał się Archanioł i nakazał mu wybudowanie kościoła na skale. Musiał prosić aż trzy razy, a biskup miał cudowne objawienia w nosie. Aż Archanioł się wkurzył i dotknął palcem czoła Auberta tak, że wypalił mu dziurę w czaszce (czaszkę z dziurą można dziś oglądać w katedrze w Avranches). Ale pozostawił go przy życiu. Biskup szybciutko się ogarnął i budowa ruszyła a podczas niej miało miejsce wiele cudów. Opactwo rozwijało się i zyskiwało na prestiżu oraz bogactwie aż do Rewolucji Francuskiej, kiedy zostało zamienione w więzienie (podobny los spotkał w burzliwych dziejach Polski nasz klasztor na Świętym Krzyżu). Potem mnisi wrócili i żyją tu do dziś. Czytając w przewodniku tę historię jedziemy wiejską drogą patrząc na piętrzący się w oddali klasztor na skale. Nagle parkingowy w odblaskowej kamizelce kieruje nas na postój. Tu? W środku pola? Tak! I choć na początku baliśmy się, że będziemy drałować z wózkiem parę dobrych kilometrów, przyznajemy, że to doskonałe rozwiązanie. W szczycie sezonu kiedy wyspę zadeptują miliony turystów zagrożony zalaniem parking pod samą wyspą byłby logistycznym koszmarem (a jeszcze kilka lat temu tak to wyglądało). Tymczasem w środku pola mamy przestronne parkingi, zaplecze sanitarne i informację turystyczną oraz stację darmowych, odjeżdżających co kilka minut shuttle busów, które podjeżdżają pod sam klasztor. Można także pokonać trasę na piechotę, szerokim drewnianym pomostem. Jest upał, a Chruczek z czapeczką na głowie wytrzymuje najwyżej pół sekundy, więc wybieramy klimatyzowany autobus. Po kilku minutach jesteśmy na miejscu. Końcowy przystanek autobusu. Tu kierowcy przesiadają się na drugą stronę (jak w warszawskim metrze) a dorożki zawracają. Widok z klasztoru na groblę. Masakryczny tłum na Grand’Rue w Mont Saint Michel. Poza sezonem! Pamiątkowe ciasteczka. Przeciskamy się z wózkiem przez grupę Japończyków pstrykających selfie aparatami na teleskopowych wysięgnikach i podchodzimy pod bramę. To obronne wejście do miasteczka o wąskich uliczkach w średniowiecznym układzie. Mimo że jest już poza sezonem, panuje na nich niewyobrażalny tłok. Wycieczki przystają przy przewodnikach machających chorągiewkami, turyści przeciskają się ze sklepu z pamiątkami do restauracji. Zewsząd zapach jedzenia, muzyka, zgiełk i wrzawa. Istne szaleństwo. Droga wiedzie pod górę. Torujemy sobie drogę wózkiem uzbrojonym w Chrucza i docieramy do kamiennych schodów Grand Degré, które prowadzą do bramy opactwa. Wiemy, ze jest ich 350 (w obrębie murów klasztornych kolejne), więc chcemy zostawić wózek na dole. Skąd. Wszystkie nisze, uliczki i potencjalne miejsca mają znaki z przekreślonym wózkiem. Jak widać nie jesteśmy pierwsi. Przeładowujemy się, Sergiusz niesie złożony wózek, ja biorę Chrucza, który jest bardzo dzielny i na własnych nóżkach (z asekuracją) pokonuje co najmniej 200 schodów. Potem chce na rączki. Wspinamy się. Aż do momentu, kiedy natrafiamy na ogon gigantycznej kolejki do kas. Jak się później okaże – na jakieś dwie godziny stania. Sergiusz chce zrezygnować. Już tu kiedyś był, więc on zostanie z Chruczkiem a ja postoję po bilet i pozwiedzam. Nie ma mowy! W desperacji biorę Chrucza na ręce i rzucam: “Idziemy”. Wchodzimy wejściem dla wycieczek – oddzielonym od kolejki dla turystów indywidualnych i ze zgrozą patrzymy na dziesiątki osób stojących w megakolejce. Podchodzimy do kasy od drugiej strony i próbujemy coś załatwić. Zmęczony Chrucz zaczyna się drzeć. Sergiusz chce go zabrać, ale ja wolę mieć wyjącego Chrucza przy sobie – jest szansa, że kasjerka będzie się nas chciała pozbyć i uda nam się załatwić wejście poza kolejką. I rzeczywiście. Kasjerka z zaciętą miną wręcza nam dwa kartoniki. Ufff, udało się. Idziemy zwiedzać. Kolejka grozy ciągnie się aż na schody Grand Degré. I to poza sezonem! Dwie godziny stania. Kolejka grozy potem jeszcze dwa razy zakręca. Pusta przestrzeń to wejście dla wycieczek które wykorzystaliśmy, żeby dostać się do opactwa z rocznym Chruczem. W kolejce dostałby szału i moglibyśmy od razu wracać. Widok z tarasu na zatokę Świętego Michała jest oszałamiający. Co prawda właśnie jest odpływ więc widać tylko zamulone dno, ale wyobrażamy sobie, że jeszcze kilka godzin temu były tu regularne morskie fale. Nam przypływu nie udało się zobaczyć bo tego dnia musielibyśmy być na miejscu o 4 nad ranem (godziny przypływów sprawdzić można na stronie opactwa w dziale Times of the tides). Ale i tak jest super. Dzwonię do mojej mamy, żeby powiedzieć gdzie jesteśmy i że wszystko OK. – Naprawdę jesteście tam z Chruczkiem? I sam wszedł na schody? Zawsze marzyłam o tym, żeby tam pojechać! – mówi. No to ja się wzruszam, że nasz Chruczek dociera w miejsca, o których my i nasi rodzice marzyliśmy przez lata. Trochę szkoda, że nawet nie będzie tego pamiętał. Widok na zalewane w czasie przypływu przestrzenie… …ciągnie się aż po horyzont. Patrzymy jeszcze przez chwilę na horyzont błotnistego morza i wchodzimy do surowego wnętrza romańskiego kościoła. Potem przebiegamy (starając się zdążyć wskoczyć między kolejnymi wycieczkami na wąskie i kręte klasztorne schody, które prowadzą nas to w górę to w dół) przez kolejne sale, które przez wieki narosły nad sobą próbując zmieścić się na niewielkim kawałku skały. Karmimy Chrucza w krużgankach, gdzie zachwycony mały odbiera hołdy od licznych włoskich wycieczek. Przewijamy go w refektarzu. Na tarasie pokazujemy mu “ptaszki” – dość bezczelne mewy, które podstępnie podchodzą do jedzących kanapki turystów. Wreszcie po tarasach i schodach docieramy do głównej ulicy. W tłumie musimy trzymać się ściany, więc Chruczek swoim zwyczajem łapie wszystko co tylko znajdzie się w zasięgu jego rączek. Właśnie wyrwał dwa plastikowe nagie miecze z ustawionego przed sklepem kosza. Potem schwycił obrazek z widoczkiem Mont Saint Michel. Kupiłam go, dla mamy. Miecze – ku rozpaczy Chruczka – oddaliśmy. Mont Saint Michel to obronna twierdza. Chruczek je obiad w krużgankach… …ucieka nam… …i świetnie się bawi w kościele. Tajemnicze przejścia i schody w Mont Saint Michel. Podziwiamy “ptaszki”. Schodzimy. Nie jest lekko. Z ulgą wychodzimy z zatłoczonej ulicy i kierujemy się do shuttle busa. Tłok jest taki, że udaje nam się wsiąść dopiero do trzeciego. Docieramy na parkingi i płacimy. Niestety, wiedzą, że są drugą największą atrakcją Francji po Paryżu i za parkowanie w polu liczą sobie słono. Nawet bez stania w megakolejce i bez czekania na przypływ wizyta w Mont Saint Michel zajęła nam całe popołudnie. To naprawdę niezwykłe miejsce, ale jeśli poza sezonem jest tu taki cyrk, nawet nie chcę myśleć jak to wygląda w lipcu i w sierpniu. Magda Pinkwart Dziennikarka, autorka przewodników turystycznych i książek dla dzieci. Autorka National Geographic. Laureatka Nagrody Magellana. Licencjonowana przewodniczka i pilotka wycieczek, ekspert w radiu i TV w dziedzinie turystyki. Właścicielka biura wypraw LUNDI Travel. Żona Sergiusza, mama Wilhelma i Lary.
Manche, Normandy, France : Reference: Desnoyers, C. & Jerome, D.Y. (1973) Olivine Compositions in Howardites and other achondritic meteorite (abstract): Meteoritics 8
By Kevin M. Hymel Of all the landmarks in Europe, few are as distinctive and instantly recognizable as the medieval fortress/ monastery of Mont Saint Michel, located on the French coast seven miles southwest of the city of Avranches. Mont Saint Michel stands out like a beacon visible for miles. The 247-acre rock island in Mont Saint Michel Bay is topped by a towering 11th-century Romanesque abbey, making it one of the most outstanding landmarks in Europe. Below the religious structures lies a town filled with hotels, restaurants, museums, and souvenir shops. An immense wall with defensive positions encircles the entire structure. During high tides, the bay waters surround the island, with only a causeway connecting it to the mainland. Rare, extremely high tides completely cover the causeway. According to legend, in the year 708, Saint Michael the Archangel appeared to Aubert, Bishop of Avranches, several times and instructed him to build a church on the rocky inlet. Aubert ignored the requests until the angel allegedly touched his head, burning a hole in his skull. The famous Bayeux Tapestry of 1066 records Harold, Earl of Wessex, rescuing two Norman knights from the Mont’s quicksand. During the Hundred Years’ War, Mont Saint Michel withstood repeated sieges and attacks in the early 1400s. During the French Revolution, the abbey became a prison for political prisoners, but Mont Saint Michel is best known for its cloistered Benedictine monks and the thousands of believers who make pilgrimages to the church each year. German soldiers had first entered Mont Saint Michel on June 18, 1940, the day before the French government agreed to surrender. The Germans set up a lookout post in the St. Aubert church spire, where bored Luftwaffe observers penned their names (they are still there). Five Luftwaffe servicemen lived permanently in the abbey. Other German soldiers were billeted in the hotels around the Mont and issued official occupation notices. In the summer of 1940, Wehrmacht soldiers held military maneuvers in the shadow of the Mont as they prepared for Operation Sea Lion, the invasion of Great Britain. Private Freeman Brougher sits on his jeep after liberating France’s Mont Saint Michel on August 1, 1944. The locals referred to him as the Savior of Mont Saint Michel. To accommodate the occupiers, merchants inside the village had to change their signs from French to German. With million French soldiers locked in German POW camps and thousands of others ordered to Germany to work in Nazi industries, wives and daughters became the abbey’s caretakers and tour guides. German soldiers on leave visited the ancient wonder in large numbers, while most Frenchmen, conserving their gasoline, were rarely able to make a pilgrimage. Tourism was further discouraged when the Germans required all French visitors to procure a special pass for their vehicles as well as a hard-to-get permit to gain access to the coastal zone. During the four years of occupation, 325,000 Germans visited the Mont while only 1,000 French made the trek. The Germans’ presence was obtrusive and unwelcome. When the body of a Luftwaffe corporal washed up in the bay, he was buried in the Mont Saint Michel cemetery. The Germans also banned fishing in the bay as a security measure once anti-invasion obstacles were constructed around the island. Many of these obstacles were simple poles topped with mines and connected to each other by barbed wire. Thousands of these so-called “Rommel’s Asparagus” bloomed in the mud flats around the island. Everything changed on June 6, 1944—D-Day. As the Allies poured ashore and squeezed the Germans into Brittany in early August, the local residents witnessed hundreds of Germans retreating to designated fortress ports, such as St. Malo, Brest, and Lorient. Some of the harried German soldiers showed up at the Mont barefoot. Other exhausted soldiers arrived and collapsed on the cobblestone sidewalks. French residents were terrified the Germans would take out their frustrations on the local population. One brave Frenchman, a Mr. Molleau, ventured to snap a forbidden picture of the defeated enemy on the street below his window. His hands shook as he held the camera, resulting in a blurry photograph. German sailors pose before Mont Saint Michel. After it was captured by the German Army on June 18, 1940, it became a tourist attraction for the occupying forces. As the last Germans prepared to depart the abbey, one soldier machine gunned the statue of the founding bishop atop St. Aubert’s church. It was their last menacing act. On July 30, the American 4th Armored Division captured Avranches, effectively cutting off the escape routes south and east. The 6th Armored Division then pushed west toward Pontorson, driving the retreating Germans against the Atlantic coast. Now the Americans were on the way. On August 1, as the 6th Armored drove west, Private Freeman Brougher of the 72nd Public Service and Psychological Warfare Battalion sped two British reporters, Gault MacGowan of the New York Sun and Paul Holt with the London Daily Express to the Mont. The roads were free of the enemy. Reporter Holt was not surprised by the German’s rapid retreat. He had witnessed the power of American combined arms in action near the town of Gravay. “What the tank commanders do is to pull their tanks off the road, since it is wasteful for tank to fight tank, and then call up the air,” he wrote for the Daily Express. “The Mustangs and Tiffies [Typhoons] are having a rich and rare time with such work.” The result: “The SS paratroopers [sic] walk up the road with their hands on their helmets asking the nearest way to a prisoner cage.” Off-duty Wehrmacht soldiers depart Mont Saint Michel while a French couple opens up their car for inspection. Visits by the French became scarce during the war due to fuel shortages and the special passes needed to move around the country, especially the coast. Whenever Private Brougher pulled over to ask fearful French locals for directions, their attitudes changed when they realized the strangers in the jeep were not Germans. “We saw them go into a hysterical delirium of joy,” Gault MacGowan reported. As the band of liberators neared Mont Saint Michel, they picked up a few hitchhikers. “They sprang from nowhere,” explained MacGowan. “No sooner did the magic words go around, ‘Les Americans,’ than folks came running from every direction.” By the time the jeep rolled to a stop, it had added two priests, three women, a fireman, and several other hangers-on. Once across the causeway, Private Brougher drove under Mont Saint Michel’s ancient gates, over the drawbridge, and through the King’s Gate. The crowds pressed in. Everyone wanted to shake hands with their liberators. The Germans surrendered the island abbey without resistance. “I felt like President Roosevelt kissing all the babies,” he told the two reporters. His entrance marked the end of four years and two months of enemy occupation. “I’ve never seen so many people so pleased to see three total strangers,” Brougher said of the liberated French. MacGowan counted 25 girls kissing Brougher as he accepted six babies for kisses. It’s no surprise the private felt like a politician on the campaign trail. The only people lacking enthusiasm for Brougher’s presence were a handful of German soldiers too exhausted to care. Above the jeep, Mr. Molleau leaned out his window and took another picture, this one much clearer. German soldiers train in the shadow of Mont Saint Michel for Operation Sea Lion, the planned invasion of England. The joyous crowd escorted Private Brougher, with the reporters in tow, to the mayor’s parlor above the King’s Gate, where he was toasted with champagne, festooned with flowers, and carried on the crowd’s shoulders through the narrow, cobblestoned streets. He then signed the city’s Golden Book, which recorded a list of local nobility. MacGowan accompanied Brougher to La Mere Poulard Hotel, where the reporter signed the visitor’s book, penning a little hyperbole, “first American correspondent in Mt. St. Michel and the first of anybody with the liberation.” MacGowan credited Lt. Gen. Omar Bradley, the First Army commander, for making the liberation possible. “Private Brougher might never have reached this important natural curiosity and ancient monument of France had not an armored spearhead of General Bradley’s hard driving Army been occupying the attention of the Germans when [Freeman] left the mainland for Mont St. Michel.” MacGowan was correct. Omar Bradley was indeed responsible for the armored thrust, but he had some assistance from Lt. Gen. George S. Patton, Jr., who had taken nominal command of Bradley’s VIII Corps a few days earlier and directed the 6th Armored Division’s drive into Brittany. German soldiers, exhausted by their retreat from Normandy, collapse on the cobbled streets of Mont Saint Michel. Patton had a connection with Mont Saint Michel. As a young lieutenant he visited it with his wife while studying swordsmanship at the French cavalry school in Samur. Private Brougher liberated it on the same day that Patton’s Third Army became operational. Although busy with pushing his army west, south, and east, Patton took the time to note in his diary, “The 6th Armored Division is at Pontorson, where Beatrice and I spent the night in 1913.” He obviously did not know yet that the abbey island had also been liberated. All the Frenchmen in the Mont had the same question for their liberators: How could they join the French Resistance? The women wanted to know what to do with collaborators. The priests wanted to know when the French Army would arrive to keep order. The collaborators were dealt with first. Male collaborators were put under lock and key; the abbey would serve as a prison for the first time since the French Revolution. The women collaborators had it worse. The town’s women tore the collaborators’ blouses off their backs and beat them with canes and sticks. The bruised and bleeding women fled for the safety of the ramparts while Private Brougher and the reporters begged the mayor to issue a proclamation calling for calm until authorities arrived. “The collaborators now definitely live on the wrong side of the railroad tracks forever,” reported MacGowan. Soon, M-8 armored scout cars arrived, and the soldiers dismounted to tour the newly liberated ancient wonder. Before Freeman left, he put two German prisoners on the hood of his jeep and drove them to a POW camp. Freeman Brougher (right) brought his wife (left) and children to Mont Saint Michel in the summer of 1987. MacGowan filed a story that day that appeared in the New York Sun, titled “Mont St. Michel Hails Its Liberator.” He referred to Brougher in the subtitle as “A Chauffeur for Sun Reporter.” Holt may have submitted a story to the London Daily Express, but no article appeared. The Express’s editors may have felt the story not important enough to appear in its pages, or possibly that it was too “American” for its British readers. His next story, about the siege of St. Malo—20 miles west of Mont Saint Michel—did not appear until the August 8 issue. While the American forces drove the Germans farther west, the Mont was still not immune from the war. A few days after its liberation a German plane crashed in flames some 200 meters from St. Aubert chapel, almost hitting the abbey. It was the last act of war for the Mont. It soon became a tourist attraction again, this time for the Americans. When the war ended, the locals removed the body of the Luftwaffe corporal from the cemetery and returned it to Germany. As for Private Brougher, liberating Mont Saint Michel was the highlight of his military service. He told his daughter Janet that the people called him “the savior of Mont Saint Michel.” After the war he returned home to Pennsylvania, where he became a high school business manager. He returned to Mont Saint Michel with his family in June 1987. Unfortunately, the mayor was away, so Brougher could not see the Golden Book he had signed 43 years earlier. Instead, he gave his wife, Frieda, and his children, Janet and James, a tour of the abbey he liberated. “He showed us everything that he had seen,” recalled Janet. Freeman Brougher would remain proud of his accomplishment until his death in 2003. Back to the issue this appears in
World Jun 5, 2023 12:56 PM EST. PARIS (AP) — France’s beloved abbey of Mont-Saint-Michel has reached a ripe old age. It’s been 1,000 years since the laying of its first stone. The millennial
An unmistakable icon of the northern French coast, the UNESCO-listed Mont-Saint-Michel is a magical island crowned by a lofty medieval monastery, looming dramatically on the horizon and defying some of the highest tides in Europe. It was for centuries one of Europe’s major pilgrimage destinations and today, million tourists from around the world flock here every year. Where exactly in France is the Mont-Saint-Michel? How far is it from Paris? There is often confusion as to whether it belongs to Normandy or neighbouring Brittany, set in the bay where the two regions merge – but it’s Normandy that just stakes the claim. It belongs to the Manche department, and is situated 26km south-west of Avranches and 330km due west of Paris. To get there from Paris it’s a 4-hour drive, or you can take a train from Paris-Montparnasse to Pontorson–Mont-Saint-Michel, followed by a navette (shuttle bus) to the Mount itself. The long history of the Mount is thought to date back to 708, when Aubert, Bishop of Avranches, had a sanctuary built on Mont-Tombe in honour of the Archangel. Its development was in itself a miracle: boats transported granite from quarries in Chausey, a group of small islets off the Normandy coast, which was then cut into blocks and hauled to the top of the Mount. Through the medieval period several other imposing monastic buildings were added to the site and the main abbey became a centre of learning, attracting some of Europe’s greatest minds and manuscript illuminators. Scores of pilgrims visited but English forces were kept resolutely out by ramparts at sea level. © Sabina Lorkin - Anibas Photography - CRT Normandie — Cloister of the Abbey of the Mont-Saint-Michel The mount soon became a major focus of pilgrimage. In the 10th century, the Benedictines settled in the abbey, while a village grew up below its walls. By the 14th century it extended as far as the foot of the rock. An impregnable stronghold during the Hundred Years War, the Mont-Saint-Michel is also an example of military architecture. Its ramparts and fortifications resisted all the English assaults and as a result the Mount became a symbol of national identity. Following the dissolution of the religious community during the Revolution, and until 1863, the abbey was used as a prison. Classified as a historic monument in 1874, it underwent major restoration work. Since then, work has gone on regularly all over the site. The result is that visitors can now experience the splendour of the abbey that the people of the Middle Ages regarded as a representation of the heavenly Jerusalem on earth, an image of Paradise. The Mount has been listed as a World Heritage Site by UNESCO since 1979. How have the tides affected the Mont-Saint-Michel? Over time, high tides and human interference caused silt to build up around the bay, and by 2006, the nearly landlocked Mount no longer resembled an island. A project to restore the mount to the sea was launched in the same year, with the operation of a new dam designed to gradually sweep away the silt and sand. The old parking area at the foot of the rock was demolished and moved to a new area near the bridge on the mainland, and the causeway followed suit, returning the Mount to its true island status. © E. Tessier CRT Normandie — View of Tombelaine from the ramparts of the Mont-Saint-Michel Visiting the Mont-Saint-Michel: what is there to see? This is a must-see French landmark and it’s worth allowing enough time to visit its accompanying museums, hotels, restaurants and boutiques. In addition to the abbey itself, don’t miss: The Musée de la Mer et de l’Écologie, housing a collection of 250 ancient boat models where you can learn about the Mont Saint-Michel Maritime Character Restoration project The Musée Historique, charting 1,000 years of history with its collection of ancient weapons, medieval instruments of torture, Louis XI’s iron cell and the oubliettes The Logis Tiphaine, the former home of Knight Bertrand du Guesclin – 14th-century constable of the armies of the French king – and his wife Tiphaine de Raguenel, a famous astrologer who used to predict the world’s fate by the stars. Find out more: 6 mysteries surrounding Mont-Saint-Michel How to spend a perfect family day out at Mont-Saint-Michel All you need to know about the Mont-Saint-Michel (External link)
FWm98. uvl8hgk0eg.pages.dev/255uvl8hgk0eg.pages.dev/313uvl8hgk0eg.pages.dev/242uvl8hgk0eg.pages.dev/66uvl8hgk0eg.pages.dev/140uvl8hgk0eg.pages.dev/258uvl8hgk0eg.pages.dev/43uvl8hgk0eg.pages.dev/343uvl8hgk0eg.pages.dev/61
mont saint michel francja
