Translations in context of "naszych seryjnych morderców" in Polish-English from Reverso Context: 73 % naszych seryjnych morderców, było republikanami.

Home Książki Reportaż Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi na świecie Wydawnictwo: Czarna Owca reportaż 304 str. 5 godz. 4 min. Kategoria: reportaż Wydawnictwo: Czarna Owca Data wydania: 2020-09-30 Data 1. wyd. pol.: 2020-09-30 Liczba stron: 304 Czas czytania 5 godz. 4 min. Język: polski ISBN: 9788381432269 Christopher Berry-Dee, słynny kryminolog śledczy, powraca z kolejnym wstrząsającym dziełem. Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi z najgorszych to kolejna podróż w mroczny świat potworów. Tym razem autor zapuszcza się jeszcze głębiej. Nie szczędząc wstrząsających szczegółów, analizuje życie i kłamstwa seryjnych morderców i wyjaśnia motywy ich przerażających zbrodni. Wywiady z zabójcami, policjantami i przedstawicielami prokuratury, a także staranna analiza śledztw pozwalają czytelnikowi uzyskać bezprecedensowy wgląd w psychikę najbardziej diabolicznych ludzi na świecie. Bohaterami książki są zarówno samotni outsiderzy, jak i szanowani członkowie społeczeństwa. Rozmowy z seryjnymi mordercami. Najgorsi z najgorszych dowodzą, że potworni mordercy mogą być znacznie bliżej, niż myślimy... Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni. Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie: • online • przelewem • kartą płatniczą • Blikiem • podczas odbioru W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę. papierowe ebook audiobook wszystkie formaty Sortuj: Książki autora Podobne książki Oceny Średnia ocen 6,5 / 10 198 ocen Twoja ocena 0 / 10 Cytaty Powiązane treści

Ostatnie słowa skazanych: wisielcze poczucie humoru Zdarza się, że idący na śmierć wykazywali się iście wisielczym poczuciem humoru. Barbara Graham, skazana za morderstwo, po tym, jak usłyszała od strażnika, że śmierć przez zagazowanie oparami cyjanku będzie bezbolesna, odparła: „A skąd pan to, do cholery, wie?”. Mordowali, gwałcili, torturowali. Ci ludzie już na zawsze zachowali się w społecznej świadomości, jako chodzące przykłady tego, jakim niewyobrażalnym potworem potrafi być człowiek. Przed wami lista 10 najpopularniejszych i najokrutniejszych seryjnych morderców. Na wstępie zarysujmy samo pojęcie seryjnego mordercy, bo choć może się to wydawać proste i oczywiste, w rzeczywistości należy spełnić odpowiednie kryteria, by zyskać miano seryjnego mordercy. Pojęcie "seryjny morderca" zostało wprowadzone do społecznej świadomości w latach 70., w dużym stopniu z powodu medialnego nagłośnienia spraw Teda Bundy'ego i Davida Berkowitza. Seryjnego mordercę należy odróżnić od masowego mordercy, tzw. szalonego mordercy oraz zabójcy na zlecenie. Osoba zyskuje miano seryjnego mordercy, gdy dopuści się przynajmniej trzech morderstw, z tym, że do każdego z tych morderstw musi dojść oddzielnie, tj. w innym miejscu, innego dnia, gdyż w przeciwnym wypadku mowa już o masowym mordercy. Seryjni mordercy pomiędzy morderstwami "powracają do normalności", sprawiają wrażenie ułożonych i prawych osób, co odróżnia ich od tzw. szalonych wam listę 10 najpopularniejszych i najokrutniejszych seryjnych morderców w też: >> Najokrutniejsi seryjni mordercy: Bikini Killer – przerażający zabójca turystów > Ofiara Teda Bundy'ego: wierzę, że trzeba go pokazać jako wspaniałą osobę > Najokrutniejsi seryjni mordercy: Karol Kot - wampir z Krakowa > Najokrutniejsi seryjni mordercy: Karl Denke - sprzedawca wyrobów z ludzkiego mięsa z Ziębic > Najokrutniejsi seryjni mordercy: Tillie Klimek – polska Czarna Wdowa, która truła swoich mężów <<9. Potwór z FlorencjiNajsłynniejszy włoski seryjny morderca (wł. Mostro di Firenze), który w ciągu 17 lat zabił najprawdopodobniej 16 osób. Od mniej więcej 1968 r. atakował młode pary, uprawiające seks w samochodach na obrzeżach Florencji, lub w niewielkich miasteczkach na toskańskich wzgórzach. Działał zawsze tak samo: zabijał mężczyznę strzałem z broni palnej, kobietę wyciągał z samochodu, odciągał kilka metrów, zabijał za pomocą noża, a następnie potwornie okaleczał (szczególnie narządy rodne i piersi). Jedna z ofiar została przez niego zgwałcona łodygą winogrona, inna zaś została tak zmasakrowana, że jeden z karabinierów przybyłych na miejsce zbrodni, zemdlał na jej widok. Innej ofierze z kolei odciął fragment piersi i wysłał prokuratorowi zajmującemu się wyniku śledztwa podejrzenie padło na niejakiego Pietro Paccianiego, który odsiadywał właśnie wyrok za zgwałcenie swoich dwóch córek. Mężczyzna zdaniem psychologów miał wszystkie cechy seryjnego mordercy, a co więcej - miał już na koncie morderstwo. W 1951 roku nakrył swoją narzeczoną na zdradzie, zabił jej kochanka, po czym przy jego zwłokach zgwałcił ukochaną. Podnosił, że działał wówczas w afekcie, został więc skazany na 13 lat więzienia. Zaczęto go podejrzewać o bycie osławionym seryjnym mordercą, ponieważ zbierał on artykuły prasowe dotyczące popełnionych morderstw, a w jego domu znaleziono przedmioty należące do ofiar. Dodatkowo posiadał opinię człowieka niezwykle brutalnego i skorego do przemocy, który notorycznie gwałcił żonę i córki. Został zatrzymany w 1993 roku i skazany na karę czternastokrotnego dożywocia. Odsiedział jednak raptem 3 lata, gdyż w wyniku apelacji został uniewinniony. Proces co prawda wznowiono już po kilku miesiącach, Pacciani go jednak nie doczekał, gdyż zmarł na atak serca. Po dziś dzień sprawa ta wzbudza liczne kontrowersje, odnoście tego, czy to faktycznie Pacciani był tym najsłynniejszym włoskim seryjnym Potwór z Florencji stanowił inspirację dla pisarza Thomasa Harrisa, gdy ten pisał powieści z cyklu "Hannibal".10. Henry Lee Lucas i Ottis TooleTym razem para seryjnych morderców, którzy od pewnego momentu zaczęli działać wspólnie. Działali na terenie USA w latach 70. i 80. Jeden kanibal , drugi zoofil i nekrofil, obaj sadystyczni seryjni mordercy. Zabijali głównie młode kobiety - prostytutki i autostopowiczki, które brutalnie mordowali, a następnie ćwiartowali ich ciała. Przypisuje się im śmierć ponad 600 osób. Henry Lee Lucas, uznawany za największego seryjnego mordercę Ameryki, dorastał w warunkach, dla których określenie skrajna patologia, to olbrzymie niedopowiedzenie. Zamieszkiwał on obskurny barak, bez dostępu do wody i elektryczności, wraz z rodzicami i ósemką rodzeństwa. Jego matka notorycznie biła i poniżała jego ojca, jednak jej ulubionym zajęciem było znęcanie się nad Henrym. Zmuszała chłopca do patrzenia, jak obsługuje rzesze swoich klientów, a gdy chłopiec nie wytrzymywał był bity, do tego stopnia, że pewnego razu leżał nieprzytomny przez trzy dni. Wieloletnie maltretowanie w końcu dało wyniki - Henry zaczął słyszeć głosy i zanim skończył 10 lat popadł w zaawansowany alkoholizm. Wcześnie rzucił szkołę i zaczął spędzać dużo czasu z alfonsem swojej matki, który pokazał mu, jak dręczyć różne stworzenia i kopulować ze zwierzętami, zarówno przed ich zabiciem, jak i po. Mniej więcej od tego okresu Henry dla zabicia czasu zaczął regularnie gwałcić swojego przyrodniego brata. W 1951 roku zgwałcił i zamordował młodą dziewczynę, zaś w 1959 r. po ostrym piciu pokłócił się z matką w wyniku czego poderżnął jej gardło. Zanim zbiegł zdążył jeszcze zgwałcić jej martwe zwłoki. Został za to skazany na karę od 20 do 40 lat pozbawienia wolności. Podczas odsiadki zaczął słyszeć głos matki nakłaniający go do popełnienia samobójstwa. Po dwóch nieudanych próbach samobójczych został osadzony w zakładzie psychiatrycznym, gdzie zdiagnozowano go jako psychopatę o skłonnościach samobójczych, sadystę i zboczeńca seksualnego. Po 4 latach elektrowstrząsów wrócił do więzienia, jeszcze bardziej wypaczony niż przedtem. Gdy przyszedł czas, kiedy Henry mógł ubiegać się o przedterminowe zwolnienie, na pytanie komisji, czy gdy wyjdzie to wciąż będzie zabijał odparł, że owszem i jeśli go teraz wypuszczą to zostawi strażnikom prezent na progu. Został wypuszczony na wolność i jeszcze tego samego dnia w bestialski sposób zamordował dwie kobiety, a ich ciała porzucił pod murami więzienia, w widocznym miejscu. Wtedy też, w 1975 roku poznał Ottisa Toole'a. Ottis Toole wychowywany był przez babkę satanistkę, która zabierała go na cmentarze skąd wykradali zwłoki niezbędne do obrzędów jej kultu. Sekta do której należała babka nie tylko profanowała zwłoki, ale jej członkowie również jadali ludzkie ciała i organizowali liczne orgie. Po spotkaniu z Henrym mężczyźni zaczęli wspólnie zabijać. Przemierzali Stany Zjednoczone kradnąc samochody, mordując ludzi i okazjonalnie napadając na banki. Obaj przyznali, że zabijali głównie dla samej przyjemności mordowania, a gdy nie mieli czasu by własnoręcznie zabić autostopowicza, zwyczajnie rozjeżdżali go samochodem. Ottis Toole przyznał również otwarcie, że jest kanibalem i lubi jeść małych chłopców: Trochę się tego w życiu zjadło [...] Najpierw wychodziłem, żeby upolować jakiegoś małego chłopaka [...] chwytałem go, wiązałem, kneblowałem, pakowałem do bagażnika i wiozłem do siebie [...] Po rozebraniu do naga trzeba go powiesić głową na dół, za kostki, poderżnąć gardło, wypatroszyć, usunąć wnętrzności, wątrobę i serce. Potem odciąć głowę i spuścić krew. [...] Piekłem ich w całości nad węglem drzewnym - węgiel drzewny daje mało dymu. Trzeba zdjąć ciało i nadziać je na stalowy pręt. Wsadza się go w tyłek i pcha mocno, aż wyjdzie szyją [...] potem mocuje wszystko na widełkach rożna, żeby można było obracać. Smaczne jak cholera. Przyznał się do zjedzenia łącznie 150 ofiar. W wyniku ograniczonej poczytalności nie można było wymierzyć mu kary śmierci, został zatem skazany na sześciokrotne dożywocie. Henry Lee Lucas otrzymał karę śmierci (udowodniono mu 30 morderstw, choć sam przyznał się do ok. 600), jednak trzy dni przed terminem egzekucji złagodzono mu wyrok. Zmarł 11 marca 2001 roku, miał wówczas 64 lata. Ottis Toole zmarł w zakładzie karnym w wieku 47 lat, 15 lutego 1996 roku. Traducciones en contexto de "seryjnych morderców są" en polaco-español de Reverso Context: Zbrodnie seryjnych morderców są wyrazem ich najprawdziwszych siebie. Sklep Książki Literatura faktu, reportaż Literatura faktu Seryjni mordercy (okładka miękka) Wszystkie formaty i wydania (3): Cena: Opis Opis Torturowali, gwałcili, mordowali. Ich czyny budzą odrazę. W społecznej świadomości uchodzą za przykład tego, jak zły może być człowiek. Jednak w seryjnych mordercach jest też coś, co nas intryguje. Jakie mają IQ? Kim najczęściej są z zawodu? Według jakiego klucza wybierają ofiary? Prowadzą podwójne życie i tej jego dziedziny pomiędzy morderstwami nie ukrywają przed otoczeniem. Wśród przyjaciół i sąsiadów uchodzą zazwyczaj za kulturalnych, miłych ludzi. Autorka odsłania najciemniejszą stronę ludzkiej natury. Odziera z tajemnicy Anioły Śmierci i Czarne Wdowy. W gęstwinie ciekawostek i nieznanych dotąd faktów stara się udzielić odpowiedzi na pytania o to, jak rodzi się morderca, jak wybiera swoje ofiary, dlaczego przez tak długi czas zostaje niezauważony, i wreszcie – czy możemy go w porę rozpoznać. Powyższy opis pochodzi od wydawcy. Dane szczegółowe Dane szczegółowe Tytuł: Seryjni mordercy Tytuł oryginalny: Serial Killer Trivia: Fascinating Facts and Disturbing Details That Will Freak You the F*ck Out Podtytuł: Wstrząsające wydarzenia, okrucieństwa, narzędzia zbrodni Autor: Kaminsky Michelle Tłumaczenie: Bończyk Stanisław Wydawnictwo: Wydawnictwo MUZA Język wydania: polski Język oryginału: angielski Liczba stron: 368 Numer wydania: I Data premiery: 2020-05-06 Rok wydania: 2020 Forma: książka Wymiary produktu [mm]: 208 x 32 x 139 Indeks: 34670972 Recenzje Recenzje Inne z tego wydawnictwa Najczęściej kupowane
Tłumaczenia w kontekście hasła "U seryjnych morderców" z polskiego na hiszpański od Reverso Context: U seryjnych morderców pierwsza ofiara prawie zawsze ma znaczenie.
Kampatimar Shankariya to indyjski seryjny morderca, który zabił co najmniej 70 osób – uderzając je młotkiem w okolicy uszu. Skąd wziął się przydomek indyjskiego zabójcy? Dlaczego Kampatimar mordował swoje ofiary? W którym roku został skazany za okropne czyny? Sprawdź, kim był Kampatimar Shankariya oraz dowiedz się, jak rozpoznać podobnych do niego psychopatów. Być może rozszyfrujesz, co było motywem tak wielu zbrodni Kampatimara szukasz więcej informacji i ciekawostek historycznych, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o znanych zabójcach. Kampatimar Shankariya – dlaczego został powieszony? Zobacz, jak rozpoznać psychopatę „Nikt nie powinien stać się taki, jak ja.” Mieszkańcy Indii są niezwykle dumni ze swoich inżynierów, naukowców, lekarzy. Mówią o nich dużo, głośno i wszędzie. Często zapominają jednak o postaciach, które swoje sukcesy liczyli nie w stosach wydanych prac naukowych, a w ilości… zamordowanych ofiar. Niemal zupełnie zniknęła z Internetu historia seryjnego mordercy, który był prawdopodobnie najbardziej krwawym zabójcą w Indiach. Shankariya urodził się w 1952 roku w Jaipur, stolicy indyjskiego stanu Radżastan. Aresztowano go zaś w 1979 roku, czyli wówczas, gdy mężczyzna miał zaledwie 27 lat. Przez liczne morderstwa, których się dopuścił, Shankariya został skazany na śmierć. Młody mężczyzna został powieszony w Jaipur dnia 16 maja 1979 roku. Przed egzekucją przyznał się jednak do tego, że jest mu przykro. Wyraził głęboki żal za swoje czyny dodając, że mordował bezpodstawnie. Jego ostatnie słowa brzmiały: „Nikt nie powinien stać się taki, jak ja”. W Internecie nie ma zbyt wielu informacji na temat Kampatimara Shankariyi i jego życia. Wiadomo jednak, że mordował wyłącznie dla przyjemności. Swoje ofiary zabijał uderzając je młotkiem – z reguły nieco poniżej linii uszu. Właśnie stąd wziął się zresztą przydomek „Kampatimar”, oznaczający z języka hindi dosłownie „tego, który uderza pod ucho”. W latach 1977-1978 Kampatimar Shankariya odebrał życie co najmniej 70 osobom w Radżastanie, Pendżabie i Haryanie. Według niewielu dostępnych źródeł, Shankariya przesiadywał wieczorami w ciemnym ulicach miast, owinięty kocem. Następnie zaskakiwał swoje ofiary, zabijał młotkiem i czerpał ogromną przyjemność z każdego morderstwa. Niestety, wiele tego typu historii rozpłynęło się w Indiach bez echa. Całe szczęście, natrafić można w Internecie na kilka zdań o bezwzględnym mordercy. Dzięki temu wiadomo, że Kampatimar Shankariya istniał naprawdę. Czy psychopatę można łatwo rozpoznać? Czasami nie zdajemy sobie sprawy z tego, że otaczają nas osoby niezrównoważone psychicznie. Właśnie taką osobą był np. Luis Garavito albo Pedro Lopez. Ciężko jest rozpoznać osobowość psychopatyczną, bo psychopaci często wyglądają zupełnie jak normalni ludzie. Z całą pewnością tak samo musiało być w przypadku Kampatimara Shankariyi. Przyglądając się portretom innych słynnych morderców i psychopatów wywnioskować można, że część z nich była bardziej czarująca i towarzyska, niż inni ludzie. Czy właśnie taki mógł być Kampatimar? Spójrzmy chociażby na Belle Gunness. Zabójczyni oczarowała swoich sąsiadów i była dla nich tak miła, że nikt nie brał jej za poszukiwaną od miesięcy seryjną morderczynię. Za murami jej posesji dochodziło więc do „legalnych”, krwawych mordów, o które nikt Gunness nie podejrzewał. Warto zwrócić uwagę na fakt, iż Kampatimara Shankariya na chwilę przed powieszeniem wyraził skruchę mówiąc, że zabijał bezpodstawnie. Dawniej uważano, że psychopaci są zamknięci na jakiekolwiek uczucia. Dziś odchodzi się od tej tezy. Morderców może bowiem obchodzić to, co czują albo myślą ich ofiary w momencie zabójstwa. Jednak, w przeciwieństwie do ludzi zdrowych psychicznie, nie poddają się tym uczuciom. Zdają sobie sprawę z tego, że mordując zadają komuś ból. Jednak nie czują w związku z tym większych wyrzutów sumienia. Po prostu mają tego świadomość. Nic więcej. Brak empatii to jedna z najważniejszych cech, po której można rozpoznać psychopatę. Poza tym, psychopaci najczęściej są również impulsywni i nieodpowiedzialni oraz mają dużą skłonność (i zdolność) do manipulowania drugim człowiekiem. Nadmiernie też fantazjują i udają zupełnie kogo innego, skrywając się pod maską bardzo poważnych zaburzeń psychicznych. Czy właśnie taki mógł być Kampatimar Shankariya? Czy morderca z Indii był psychopatą? Jeśli szukasz więcej podobnych ciekawostek, sprawdź także ten artykuł na temat seryjnego mordercy Zodiaka. Kampatimara Shankariya jako przykład seryjnego mordercy z XX wieku W jaki sposób dzielą się seryjni mordercy? Gdy Kampatimara Shankariya zaczął mordować, określenie „seryjny morderca” jeszcze nie funkcjonowało. Pierwszy raz agenci FBI użyli go dopiero w latach 70-tych XX wieku – właśnie w tych latach wzrosła bowiem liczba morderstw popełnianych w USA. Jak można jednak zauważyć na przykładzie Kampatimara Shankariyi, seryjni mordercy istnieli już o wiele wcześniej. W historii było też wielu innych, można by rzec kultowych seryjnych zabójców (jak Elżbieta Batory z XVI wieku czy Sawney Bean z początku XV stulecia). Seryjnych morderców, którym bez wątpienia był również Shankariya, podzielić można ze względu na: Stopień zorganizowania – seryjni mordercy mogą być zorganizowani lub nie. Niezorganizowany morderca działa impulsywnie. Zorganizowany planuje każde zabójstwo, a także powtarza pewien schemat działań, precyzyjnie wykonując swój plan. Kampatimar Shankariya z całą pewnością należał do zorganizowanych morderców, zabijając ofiary zawsze przy użyciu tego samego narzędzia, młotka. Obszar działania – seryjni zabójcy zazwyczaj działają albo lokalnie (np. w jednym mieście lub na wybranym obszarze geograficznym), albo w konkretnym miejscu (np. w swoim domu), albo w podróży (na szeroką skalę). Kampatimar Shankariya działał lokalnie, skupiając się na Radżastanie, Pendżabie i Haryanie. Motyw zbrodni – te zazwyczaj są bardzo od siebie odbiegające. Mordercy mogą zabijać np. ze względu na rasę, płeć czy wiek. Czasem chcą poprzez mordowanie udowodnić sobie, że są „panami życia i śmierci”. Innym razem pragną w ten sposób zaspokoić swoje żądze seksualne, przeżyć nowe doświadczenie, wynagrodzić się za coś lub kogoś ukarać. W przypadku Kampatimara Shankariyi ciężko jest określić konkretny motyw zbrodni. Indyjski zabójca odbierał ludziom życie ponoć tylko dlatego, że sprawiało mu to… przyjemność. Dlaczego tak naprawdę Kampatimar Shankariya zabijał? W Internecie nie ma wielu wzmianek na temat motywów zbrodni Kampatimara Shankariyi. Czy jest więc wytłumaczenie na to, dlaczego indyjski psychopata zabijał dla własnej satysfakcji? Można jedynie snuć domysły na podstawie portretów psychologicznych innych seryjnych morderców, o których wiadomo znacznie więcej. Zabójcy decydują się na tak przerażający czyn jak morderstwo, ponieważ nie są zadowoleni z życia, mają zaburzone poczucie własnego bezpieczeństwa, nie mogą realizować swoich potrzeb albo nie akceptują rzeczywistości wokół. To wszystko niestety sprzyja rozwijaniu się u nich agresywnych zachowań, które czasami zamieniają się w najgorszą z możliwych form agresji – zabicie człowieka. Seryjni zabójcy, niezależnie od skali morderstw, w większości postrzegają swoje otoczenie za zagrażające ich poczuciu bezpieczeństwa. Uważają, że ludzie pozbawiają ich wszelakiej kontroli, mocy albo wpływu. Poprzez zabijanie starają się więc, pokazać, że mogą być ponad to. Mordercy często są też niestabilni i niedojrzali emocjonalnie, nie mają wykształconych mechanizmów samokontroli oraz nie są uspołecznieni. Z reguły są też niepewni siebie i mają bardzo niską samoocenę, którą „zatuszować” starają się poprzez zabijanie ludzi. Wszystko to może doprowadzić do podjęcia przez psychopatę decyzji nie tylko o morderstwie, ale nawet o wyborze ulubionego… narzędzia zbrodni. W przypadku Kampatimara Shankariyi, był to akurat młotek. Dlaczego zdecydował się zabijać ludzi takim narzędziem? Co było głównym motywem licznych zbrodni Kampatimara? Niestety, zbyt mało jest informacji, które wskazałyby jednoznaczne odpowiedzi. Można jednak przypuszczać, iż Kampatimara Shankariya był naprawdę… nieszczęśliwym człowiekiem. Autor: Paulina Zambrzycka Bibliografia: Stephen J. Giannangelo, Jarosław Groth (tłum.): Psychopatologia seryjnego morderstwa, Wydawnictwo Jeżeli P to Q, Poznań 2007 Anna Poppek: Seryjni mordercy. Prawdziwe historie XX wieku, Wydawnictwo G+J Książki, Warszawa 2013 Jerzy Konieczny, Maciej Szostak: Profilowanie kryminalne, Wydawnictwo Wolters Kluwer Polska, Warszawa 2011 A. Czerwiński, K. Gradoń: Seryjni mordercy, Wydawnictwo Muza, Warszawa 2001 Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dla 95,2% czytelników artykuł okazał się być pomocny

Ostatnie słowa, które wyrzekł na palu męki, brzmiały: „Ojcze, w twoje ręce powierzam ducha mego”. Ось останні слова, які він промовив, будучи на стовпі мук: «Отче, у руки Твої віддаю Свого духа».

Temat skopiowany, ale tu pasuje idelanie... A A on mnie nie zrozumiał. Autor: Georg Wilhelm Friedrich Hegel Opis: 14 listopada 1831. A przecież miałem tam coś! Pourtant j'avais quelque chose là! (fr.) Autor: André Chénier Opis: słowa, jakie miał powiedzieć 25 lipca 1794 pod gilotyną, wskazując na swoją głowę. A, to jest pyszne. Dziękuję. Autor: Johannes Brahms Opis: 3 kwietnia 1897. Ale jak, do diabła, to ma mnie zabić? Autor: Denis Diderot Opis: 31 lipca 1784 do żony, która mówiła mu, żeby nie jadł za dużo. B Będę z Chrystusem i to wystarczy. Autor: Michael Faraday Opis: 25 sierpnia 1867. Bez ciebie, mój drogi, byłbym zdechł – jak świnia! (...) Jestem już u źródła szczęścia. Autor: Fryderyk Chopin Opis: słowa skierowane 17 października 1849 do ks. Felińskiego, udzielającego mu sakramentu. Boże, dopomóż mojej biednej duszy. Autor: Edgar Allan Poe Opis: 7 października 1849. Boże, mój Boże, czemuś mnie opuścił? Eli, Eli, lema sabachthani? (Mt 27, 46; grecka transkrypcja słów aramejskich) Eloi, Eloi, lema sabachthani., Mk 15,34 Autor: Jezus Chrystus Opis: 3 kwietnia 33 Bóg mi wybaczy. To jego fach. Dieu me pardonnera. C'est son metier. (fr.) Autor: Heinrich Heine Opis: 17 lutego 1856. Bóg nigdy nie umrze! Autor: Gabriel García Moreno Opis: 6 sierpnia 1875, został zamordowany przez przeciwników politycznych Źródło: Jacek Bartyzel, Gabriel García Moreno, C Całe moje życie było jednym nieprzerwanym grzechem. Boże, zlituj się nade mną! Autor: August II Mocny – król Polski Opis: 1 lutego 1733. Chcę być pochowany, stojąc – twarzą w stronę Niemiec. Autor: Georges Clemenceau Opis: 24 listopada 1929. Chcę iść do piekła, nie do nieba. W piekle będę miał towarzystwo papieży, królów i książąt, a w niebie są sami żebracy, mnisi, pustelnicy i apostołowie. Autor: Niccolo Machiavelli Opis: 21 czerwca 1527. Chodźmy do domu, chcę zobaczyć Seana, zanim pójdzie spać. Autor: John Lennon Opis: 8 grudnia 1980, zastrzelony przez niezrównoważonego psychicznie Marka Chapmana Źródło: wywiad z Yōko Ono, Metro, 12 czerwca 2007 Chryste, przebacz! Autor: Hans Frank Opis: 16 października 1946 przed egzekucją. Chyba mnie zabił. Autor: Henryk III Walezjusz Opis: 2 sierpnia 1589, zasztyletowany w lektyce podczas ulicznej rozmowy z poddanymi. Ci dranie mają mnie, ale nie dorwą wszystkich. Autor: Aleksander Litwinienko, został otruty Opis: 23 listopada 2006. Ciemności! Och, ciemności! Autor: Guy de Maupassant Opis: 6 lipca 1893. Co to jest? Autor: Leonard Bernstein Opis: 14 października 1990. Czuję ból, tutaj. Autor: Charles de Gaulle Opis: 9 listopada 1970. Czy nikt nie rozumie? Does nobody understand? (ang.) Autor: James Joyce Opis: 13 stycznia 1941. – Czy to już czwarty? – [Dr Robley Dunglison: „Już niedługo.”] – Duszę swoją powierzam Bogu, moją córkę swemu krajowi. Is it the Fourth?" [Dr Robley Dunglison: "It soon will be."] "I resign my spirit to God, my daughter to my country. (ang.) Autor: Thomas Jefferson Opis: 4 lipca 1826. Czy wszyscy inni są cali? Autor: Robert F. Kennedy Opis: 6 czerwca 1968, zaraz po zamachu na niego. D Dalej, zróbmy to! Let's do it! (ang.) Autor: Gary Gilmore przed straceniem Opis: 17 stycznia 1977. Dlaczego teraz? Autor: cesarz Franciszek Józef I Opis: 21 listopada 1916. Źródło: Gabriele Praschl-Bichler, «Prywatne życie cesarza Franciszka Józefa» Uwaga: W dalszej części znajdują się słowa powszechnie uznawane za wulgarne. Do dupy. Autor: Agnieszka Osiecka Opis: 7 marca 1997. Źródło: Lidia Ostałowska, Paweł Smoleński, To nie mój pies, ale moje łóżko, «Gazeta Wyborcza», 30 kwietnia 1997 Dobranoc!!! Do widzenia!!! Cześć!!! Giniemy!!! Autor: Zygmunt Pawlaczyk, kapitan samolotu Ił 62 M Tadeusz Kościuszko. Opis: 9 maja 1987, na chwilę przed katastrofą w Lesie Kabackim. Dosyć. Genug. (niem.) Autor: Immanuel Kant Opis: 12 lutego 1804. Dzięki Bogu. Już mnie nudziło bycie najśmieszniejszą osobą w pokoju. Thank God. I'm tired of being the funniest person in the room. (ang.) Autor: Del Close, improwizator, nauczyciel i komediant Opis: 4 marca 1999. Dzisiejszej nocy odejdę. Autor: James Brown Opis: 25 grudnia 2006. F Francja, armia, Józefina! Autor: Napoleon I Opis: 5 maja 1821. G Galilejczyku, zwyciężyłeś! Galilaee, vicisti! (łac.) Opis: 26 czerwca 363, słowa przypisane Julianowi Apostacie przez pisarzy chrześcijańskich z V Cesarz miał je wypowiedziec, będąc śmiertelnie rannym w bitwie. Swój przydomek («apostata», czyli odstępca) zawdzięczał odejściu od wiary chrześcijańskiej (wspomniany «Galilejczyk» to Jezus Chrystus) i przejścia na politeizm. Gdzie mój zegarek? Autor: Salvador Dali Opis: 23 stycznia 1989. I I ty, Brutusie, przeciw mnie Et tu Brute contra me (łac.) Autor: Juliusz Cezar Opis: 15 marca 44 zasztyletowany przez senatorów. I wszystko przez moje pieniądze. Autor: Nathan Rothschild Opis: 28 lipca 1836. J Ja odchodzę, ale państwo pozostanie. Autor: Ludwik XIV Opis: 1 września 1715. Jestem teraz panem siebie! Autor: Katon Młodszy. Opis: przed samobójczą śmiercią w 46 Jak zawsze masz rację, Johann. Autor: Edmund Husserl Opis: wypowiedziane 27 kwietnia 1938 do swego ucznia i przyjaciela, Jana Patočki. Jakiż artysta ginie! (we mnie) Qualis artifex pereo! (łac.) Autor: Neron Opis: 9 czerwca 68 przed samobójczą śmiercią. Jest tam bardzo pięknie. Autor: Thomas Edison Opis: 18 października 1931. Jestem Heinrich Himmler! Autor: Heinrich Himmler Opis: 23 maja 1945 popełniając samobójstwo podczas próby przesłuchania przez Brytyjczyków. Jestem królem Szwecji... to wszystko. Autor: Gustaw II Adolf Opis: 16 listopada 1632, poległ w bitwie Jestem zakłopotany. Autor: Aleister Crowley Opis: 1 grudnia 1947. Jestem zmęczony. Krótki odpoczynek zrobi mi dobrze. Autor: Gustaw III – król Szwecji Opis: 29 marca 1792. Jesteśmy żebrakami. Autor: Marcin Luter Opis: 18 lutego 1546. Jezu, kocham Cię. Kocham Cię, Jezu. Autor: Matka Teresa Opis: 5 września 1997. już tylko krok i niech Żyje Życie bo stanąłem na początku, bo pociągnął mnie Ojciec i stanę na końcu i nie skosztuję śmierci. Autor: Edward Stachura, List do pozostałych Opis: 24 lipca 1979, popełnił samobójstwo Już mnie to wszystko potwornie nudzi. Autor: Winston Churchill Opis: 15 stycznia 1965, przed zapadnięciem w śpiączkę, w której dziewiątego dnia zmarł. K Kobieto, postrzeliłaś mnie! Lady, you shot me! (ang.) Autor: Sam Cooke Opis: 11 grudnia 1964, po tym jak został postrzelony w swoim pokoju w hotelu Zabójczynią była właścicielka hotelu. Kochajcie się. Autor: George Harrison Opis: 29 listopada 2001 do swojej rodziny. Klaszczcie. Komedia skończona. Autor: Ludwig van Beethoven Opis: 26 marca 1827, jedna z wersji ostatnich słów (za cesarzem Oktawianem Augustem). Kritonie, myśmy winni koguta Asklepiosowi. Oddajcież go a nie zapomnijcie! Autor: Sokrates Opis: 399 po egzekucji (został skazany na śmierc przez wypicie trucizny). Kto tam? Kto tam? ¿Quién es? ¿Quién es? (hiszp.) Autor: Billy Kid, chwilę przed tym jak został zastrzelony przez Pata Garretta Opis: 14 lipca 1881. M Mam nadzieję, że to nie wieczny sen... ot eternal sleep, I hope! (ang.) Autor: Sarojini Naidu Opis: kiedy podano jej tabletkę nasenną. Źródło: The ‘Nightingale’ of India, 18 grudnia 2006 Mam wygraną, ale zajmie to chwilę... Autor: Cecil Purdy, pierwszy mistrz świata w szachach korespondencyjnych Opis: zmarł przy szachownicy 6 listopada 1979. Mogłem się nie przerzucać ze szkockiej na martini. Autor: Humphrey Bogart Opis: 14 stycznia 1957. Może to w tym położeniu śmierć mnie zastanie. Autor: Juliusz Słowacki Opis: 3 kwietnia 1849. Módlmy się za ojczyznę! Boże błogosławiony! Autor: Jan Matejko Opis: 1 listopada 1893. N Na mój pogrzeb niech nikt nie przyjdzie. Wszyscy będą z tego zadowoleni, a ja najbardziej. Skromność przede wszystkim. Autor: Louis-Ferdinand Céline Opis: 1 lipca 1961. Na ziemię! Autor: Charles Dickens – prosił, żeby położyć go na ziemi. Opis: 9 czerwca 1870. Nawet gdyby wszystkie miecze w Anglii mierzyły w moją głowę, wasze groźby i tak by mnie nie ruszyły. If all the swords in England were pointed against my head, your threats would not move me. (ang.) Autor: Thomas Becket Opis: 29 grudnia 1170 został zamordowany przez żołnierzy króla Anglii Henryka II Nie! Autor: Alexander Graham Bell Opis: 2 sierpnia 1922. Nie bójcie się, nie jest naładowany... Autor: Terry Kath, muzyk rockowego zespołu «Chicago Transit Authority», przykładając do głowy rewolwer, który czyścił. Chwilę później pociągnął za spust. Opis: 23 stycznia 1978. Nie do mnie strzelacie, lecz do Armii Czerwonej. Autor: Michaił Tuchaczewski Opis: 11 czerwca 1937, został rozstrzelany Nie ma Boga nad Allaha a Mahomet... (jest jego prorokiem) Autor: Saddam Husajn Opis: 30 grudnia 2006 wypowiadając muzułmańskie wyznanie wiary (szahadę), niedokończone z powodu zerwania się belki, na której stał skazany. Nie psuj mi moich kół! μοὺ τους κύκλους τάραττε (gr.) Autor: Archimedes Opis: 212 słowa wypowiedziane przez Archimedesa rysującego na piasku figury geometryczne do rzymskiego legionisty, który w przypływie gniewu zabił go chwilę później. Nie trafiliby w słonia z tej odleg... Autor: John Sedgwick, kapitan Unii w wojnie secesyjnej Opis: 9 maja 1864. Poległ w bitwie Niech żyją Niemcy! Niech żyje Argentyna! Niech żyje Austria! Byłem posłuszny prawom wojny i mojemu krajowi. Jestem gotowy. Panowie, wkrótce się spotkamy, taki jest los wszystkich ludzi. Całe życie wierzyłem w Boga i umieram, wierząc w Niego. Autor: Adolf Eichmann Opis: 31 maja 1962 został powieszony w Izraelu za zbrodnie wojenne Niech żyją święte Niemcy! Es lebe das heilige Deutschland! (niem.) Autor: Claus von Stauffenberg Opis: 21 lipca 1944 został rozstrzelany za zamach na Adolfa Hitlera Niech żyje Polska! Autor: Maria Mandel, hitlerowska zbrodniarka przed powieszeniem Opis: 24 stycznia 1948. Niechaj trwa na wieki! Esto perpetua! (łac.) Autor: Paolo Sarpi, włoski filozof i historyk o rodzinnej Wenecji Opis: 15 stycznia 1623. Nie wiem. Autor: Pierre Abelard Opis: 21 kwietnia 1142. Nigdy nie czułem się lepiej. Autor: Douglas Fairbanks, chwilę później umarł na zawał serca. Opis: 12 grudnia 1939. No, już, wynoście się stąd! Ostatnie słowa są dla głupców, którzy nie powiedzieli wystarczająco wiele. Autor: Karol Marks proszony o ostatnie słowa. Opis: 14 marca 1883. No to teraz idę spać. Dobranoc. Autor: George Byron Opis: 19 kwietnia 1824. O O Boże! He Ram! (hindi) Autor: Mahatma Gandhi, ostatnie słowa po postrzeleniu Opis: 30 stycznia 1948. O nędzna cnoto, byłaś tedy tylko słowem, a ja cię czciłem jako coś rzeczywistego, ty zaś byłaś niewolnicą Losu. Autor: Marek Juniusz Brutus Opis: 23 października 42 popełnił samobójstwo O, nie płaczcie. Bądźcie dobrymi dziećmi i wszyscy spotkamy się w niebie. Autor: Andrew Jackson Opis: 8 lipca 1845. O wolności, jakież zbrodnie popełnia się w twoim imieniu! Autor: Madame Roland, ścięta podczas rewolucji francuskiej. Opis: 8 listopada 1793. Obedrą mnie ze skóry jak pułkownika i Dzikowskiego. Autor: Adam Mickiewicz Opis: 26 listopada 1855, poeta bardzo cierpiał, ponieważ skarżył się na przenikliwe zimno, masowano go, sprawiało mu to jednak ból, który spowodował wypowiedzenie powyższych słów. Opis: Cyprian Kamil Norwid stworzył legendę, jakoby Mickiewicz w ostatnich słowach wygłosił przesłanie do narodu polskiego: «Kochajmy się». Prawdą jest jedynie, że niedługo przed śmiercią służący pytał, czy ma coś przekazać dzieciom wieszcza, na co Mickiewicz odparł: «Powiedz im, niech się kochają. Zawsze.» Odbierz mi łono. Autor: Agrypina Młodsza Opis: 23 marca 59 została zabita na zlecenie swego syna, cesarza Nerona. Powyższymi słowami skierowanymi do zabójców wyrażała obrzydzenie dla części ciała, przez którą go urodziła Od dawna nie piłem szampana. I haven't had champagne for a long time. (ang.) Autor: Anton Czechow, gdy pielęgniarka dała mu szampana, by ulżyć mu w chorobie, zmarł na gruźlicę. Opis: 15 lipca 1904. Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego. Autor: Jezus Chrystus, Łk 23, 46 Opis: 3 kwietnia 33 na krzyżu O, święta naiwności! O, sancta simplicitas! (łac.) Autor: Jan Hus Opis: 6 lipca 1415 na widok babiny dokładającej gałązkę do jego stosu. O, tak, to chwalebny Czwarty Lipca. To wspaniały dzień. To dobry dzień. Niech Bóg go błogosławi. Niech Bóg błogosławi was wszystkich.(...) Thomas Jefferson przetrwa... Oh, yes; it is the glorious Fourth of July. It is a great day. It is a good day. God bless it. God bless you all. Thomas Jefferson survives... (ang.) Autor: John Adams Opis: 4 lipca 1826. P Pamiętajcie. Autor: Karol I Stuart Opis: 30 stycznia 1649, przed egzekucją (został ścięty) Pisałem to dla siebie. Autor: Wolfgang Amadeusz Mozart Opis: 5 grudnia 1791. Poczekaj chwilę... Autor: papież Aleksander VI Opis: 18 sierpnia 1503. Pokażcie moją głowę ludowi, warta jest tego. Autor: Georges Danton Opis: 5 kwietnia 1794, przed egzekucją (został ścięty) Powiedz im, że miałem wspaniałe życie. Autor: Ludwig Wittgenstein Opis: 29 kwietnia 1951. Powinienem pić więcej szampana. Autor: John Maynard Keynes Opis: 21 kwietnia 1946. Pozwólcie mi iść do domu Ojca. Autor: Jan Paweł II Opis: 2 kwietnia 2005. Pójdź wierny mieczu, towarzyszu mych wszelkich dokonań! Autor: Francisco Pizarro Opis: 26 czerwca 1541, tuż przed śmiercią, zadaną przez byłych podkomendnych. Proszę nie zapominać, że jednak jestem biskupem. Autor: Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord Opis: 17 maja 1838. Proszę, zgaście światło. Autor: Theodore Roosevelt Opis: 6 stycznia 1919. Przegrywam. Autor: Frank Sinatra Opis: 14 maja 1998. Przekroczmy rzekę i odpocznijmy w cieniu drzew. Autor: Thomas Stonewall Jackson Opis: 10 maja 1863. Przyjaciele, nie zapisałem nawet połowy rzeczy, które widziałem. Autor: Marco Polo Opis: 8 stycznia 1324. Przykryjcie mnie lepiej... Autor: Cyprian Kamil Norwid Opis: 23 maja 1883. S Słońce jest Bogiem. Autor: William Turner Opis: 19 grudnia 1851. Spokojnie, dobry człowieku, to nie czas na robienie sobie wrogów. Autor: Wolter Opis: 30 maja 1778, zapytany przez księdza czy wyrzeka się szatana. Straciłem juz pasję, i pamiętajcie, lepiej wypalić się niż zniknąć. Pokój, Miłość, Empatia. Kurt Cobain. I don't have the passion anymore, and so remember, it's better to burn out than to fade away. Peace, Love, Empathy. Kurt Cobain. (ang.) Autor: Kurt Cobain Opis: 5 kwietnia 1994 w liście napisanym przed samobójczą śmiercią. Strasznie boli mnie głowa. Autor: Franklin Delano Roosevelt Opis: 12 kwietnia 1945. Strzelaj w piersi. Autor: Benito Mussolini Opis: 28 kwietnia 1945 przed egzekucją Strzelajcie, kanalie, bo jeszcze nie umarłem! Autor: Ion Antonescu, rumuński faszysta. Opis: 1 czerwca 1946 przed egzekucją T Tak. Autor: Marcin Luter Opis: 18 lutego 1546. Tak bardzo starałem się czynić to, co należy. Autor: Grover Cleveland Opis: 24 czerwca 1908. Te tapety na ścianie i ja walczymy ze sobą w śmiertelnym pojedynku. Jedno z nas musi odejść. Autor: Oscar Wilde Opis: 30 listopada 1900. Ten facet musi się zatrzymać... widzi nas! Autor: James Dean Opis: 30 września 1955, tuż przed śmiercią w wypadku samochodowym To absurd. To absurd. Autor: Zygmunt Freud Opis: 23 września 1939. To nic. Autor: arcyksiążę Franciszek Ferdynand Habsburg Opis: zastrzelony 28 czerwca 1914 w Sarajewie. To nie jest śmiertelna rana, doktorze. Autor: Alexander Hamilton Opis: 12 lipca 1804. Tristan. Autor: Ferenc Liszt Opis: 31 lipca 1886. Tu leży Józef, któremu się nie powiodło żadne przedsięwzięcie. Autor: cesarz Józef II Habsburg Opis: 20 lutego 1790. U Udaję się w poszukiwaniu wielkiego być może. Je m'en vais chercher un grand peut-être. (fr.) Autor: François Rabelais Opis: 9 kwietnia 1553. Uderzaj, człowieku! Autor: Walter Raleigh Opis: 29 października 1618 do kata. Umierać kochanie? To jest ostatnia rzecz jaką zrobię. Autor: Groucho Marx Opis: 19 sierpnia 1977. Umieram, stary. Autor: Tupac Shakur Opis: 13 września 1996, został śmiertelnie ranny w strzelaninie Umieram wśród zbyt wielu lekarzy. Autor: Aleksander Wielki Opis: 10 czerwca 323 Upewnijcie się, że będziecie śpiewać «Błogosławiony jest Pan». I śpiewajcie to dobrze. Autor: Martin Luther King Opis: 4 kwietnia 1968, został zastrzelony przez rasistę Uwolnijmy Rzymian od ich długiego niepokoju, skoro twierdzą, iż zbyt długo jest czekać na śmierć starego człowieka. Autor: Hannibal Opis: 183 popełnił samobójstwo, wypijając truciznę W Wciąż żądasz ode mnie, żebym z czegoś rezygnował, z czego mam zrezygnować teraz? You are always wanting me to give up something, what do you want me to give up now? (ang.) Autor: Ernest Henry Shackleton Opis: 5 stycznia 1922. Wielki skok w ciemność. Autor: Thomas Hobbes Opis: 4 grudnia 1679. Wiem, że przychodzisz mnie zabić. Strzelaj, masz tylko zabić człowieka. Autor: Che Guevara Opis: 9 października 1967, został rozstrzelany przez boliwijskich żołnierzy Więcej światła. Mehr Licht (niem.) Autor:Johann Wolfgang von Goethe Opis: 22 marca 1832, prawdopodobnie umierającemu Goethemu ciemniało w oczach i powiedział: «Otwórzcie drugą okiennicę, niechaj wpadnie więcej światła». Zobacz też: światło Wody. Autor: Ulysses Grant Opis: 23 lipca 1885. W porządku. Autor: Herbert George Wells Opis: 13 sierpnia 1956. Wprost przeciwnie! Tvert imot! (norw.) Autor: Henryk Ibsen Opis: 23 maja 1906, odpowiedź na słowa jego pielęgniarki, która stwierdziła, że wygląda lepiej niż zwykle; po chwili pisarz zmarł. Wszystkie moje posiadłości za [jeszcze] jedną chwilę [życia]. All my possessions for a moment of time. (ang.) Autor: Elżbieta I Opis: 24 marca 1603. Źródło: Władysław Kopaliński, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa 1989, s. 26. Wszystkie uwarunkowane zjawiska mają nietrwałą naturę – niestrudzenie praktykujcie dalej. Autor: Budda Siakjamuni Opis: do uczniów. Źródło: Digha Nikaya, Mahāparinibbāna Sutta Wszystko stracone. Mnisi! Mnisi! Mnisi! I teraz wszystko stracone. Imperium, ciało i dusza. Autor: Henryk VIII Opis: 28 stycznia 1547. Wybaczam wam zło, jakie mi wyrządziliście. Kapłani, błagam, niech każdy z was ofiaruje za mnie mszę. Głosy pochodziły od Boga. Wszystko co uczyniłam, pochodziło z Bożego rozkazu. Moje objawienia pochodziły od Boga. Autor: Joanna d'Arc Opis: 30 maja 1431, przed spaleniem na stosie Wybaczcie mi, Panie. Autor: Maria Antonina, która kładąc głowę pod gilotynę nadepnęła katowi na stopę Opis: 16 października 1793. Wychodzę na zewnątrz i może spędzę tam trochę czasu... Autor: Lawrence Oates, angielski polarnik, uczestnik wyprawy Roberta Scotta z 1912 na biegun południowy Opis: 16 marca 1912 umierający Oates wyszedł z namiotu i nie wrócił, aby nie stanowic ciężaru dla swoich towarzyszy. Jego ciała nigdy nie odnaleziono Wykonało się. (J 19,30) Autor: Jezus Chrystus Opis: 3 kwietnia 33 wypowiedziane na krzyżu wg Ewangelii Św. Jana. Źródło: Biblii Tysiąclecia Zobacz też: Biblia, Bóg Wiem, że jestem bliski śmierci. Zażywałem crack i heroinę przez lata. Nigdy nie chciałem aby moje życie skończyło się w ten sposób. Wiem, że nie mam już szans. Jest za późno. Autor: Layne Staley Źródło: Ostatni wywiad przed śmiercią, 2002 Z Zabiłem prezydenta bo uważałem, że był wrogiem ludu, dobrego pracującego ludu. Nie przepraszam za swoją zbrodnię. Autor: Leon Czolgosz, zabójca prezydenta Stanów Zjednoczonych Williama McKinley'a. Opis: 29 października 1901 przed egzekucją. Zachowam spokój (...) Strzelcie mi w głowę i w serce. Umieram dla Polski, którą Piłsudski zniszczył. Autor: Eligiusz Niewiadomski Opis: 31 stycznia 1923 przed egzekucją. Źródło: Richard M. Watt, Gorzka chwała. Polska i jej los 1918–1939, wyd. AMF+, Warszawa, 2005, tłum. Piotr Amsterdamski, str. 175. Zawsze kochałem moją żonę, moje dzieci, moich wnuków i zawsze kochałem swój kraj. Chcę odejść. Boże, zabierz mnie. Autor: Dwight Eisenhower Opis: 29 marca 1969. Zostałem stworzony po to, aby podbić świat. Ile mi było dane, tyle zrobiłem, reszta to wasze zadanie. Autor: Czyngis-chan do swoich synów. Opis: 18 sierpnia 1227. Zupełnie się nie boję umierać. Autor: Karol Darwin Opis: 19 kwietnia 1882. Ź Źle. Proszę nie... nie puszczaj mnie. Autor: John F. Kennedy Opis: 22 listopada 1963, został zastrzelony Ż Żałuję jedynie że mam tylko jedno życie, które mogę poświęcić dla mojego kraju. Autor: Nathan Hale Opis: przed śmiercią na szubienicy, na którą brytyjscy żołnierze skazali go za szpiegostwo w ich obozie. Źródło: Terry Crowdy, Historia szpiegostwa i agentury, wyd. Bellona, 2006, s. 110. Zobacz też: patriotyzm Żyję! Autor: Kaligula, cesarz rzymski. Opis: 24 stycznia 41 zamordowany przez swoich pretorian. Żyłem jak filozof, umieram jak chrześcijanin. Autor: Casanova Opis: 4 czerwca 1798. Postacie fikcyjne Bogu dzięki... umieram jako prawdziwy Amerykanin. Postać: Bill Cutting Źródło: Gangi Nowego Jorku Co wam powiem, to wam powiem, ale wam powiem. Żal mi. Postać: Pyzdra Źródło: serial Janosik Ile żyć przeżyliśmy? Ile razy umarliśmy? Podobno w chwili śmierci tracimy 21 gramów naszej wagi. Każdy. Co zmieści się w 21 gramach? Co tracimy? A kiedy tracimy 21 gramów? Co tracimy razem z nimi? Co zyskujemy? Co zyskujemy? 21 gramów. Tyle waży 5 dwugroszówek, tyle waży koliber. Cukierek. Ile waży 21 gramów? Postać: Paul Źródło: 21 gramów Jak pies, jak pies. Postać: Jozef K. Źródło: Franz Kafka, Proces Klękam tylko przed Bogiem, a tutaj go nie widzę Postać: John Abruzzi Źródło: Prison Break Ksiądz: Niech Bóg zmiłuje się nad Twoją biedną duszą. Henri Verdoux: Czemu nie? I tak należy do Niego! Postać: Henri Verdoux Źródło: Pan Verdoux Mój skarb! Postać: Gollum Opis: spadając w otchłań wraz z Jedynym Pierścieniem. Źródło: Władca Pierścieni No, bratku, mnie już wszystko wolno. Mnie miejsce wydaje się odpowiednie; a jak będą cię przesłuchiwać, to powiedz, że po prostu pojechałem do Ameryki. Postać: Swidrygajłow Opis: po wypowiedzeniu tych słów zastrzelił się Źródło: Fiodor Dostojewski, Zbrodnia i kara No tak... spodziewam się, że będziemy się zbierać? Postać: Windle Poons Opis: słowa wypowiedziane do Śmierci. Źródło: Kosiarz Bill: Pai Mei nauczył cię techniki Pięciu Punktów Rozsadzających Serce? Panna Młoda: Oczywiście, że tak. Bill: Czemu mi nie powiedziałaś? Panna Młoda: Nie wiem... Ponieważ jestem... złym człowiekiem. Bill: Nie, nie jesteś złym człowiekiem. Jesteś wspaniałym człowiekiem. Moim ulubionym. Ale od czasu do czasu bywasz prawdziwą p*zdą. Jak wyglądam? Panna Młoda: Wyglądasz na gotowego. Postać: Bill Źródło: Kill Bill II Różyczka. Rosebud (ang.) Postać: Charles Foster Kane Źródło: Obywatel Kane Pomóż mi! Postać: Ymper Trymon Źródło: Terry Pratchett, Blask Fantastyczny Powierzam swą duszę dowolnemu bogu, który potrafi ją znaleźć. Postać: Moist von Lipwig Opis: reakcja na prośbę wieszającego go kata, który poprosił go o ostatnie słowa; w rzeczywistości Moist przeżył egzekucję. Źródło: Terry Pratchett, Piekło pocztowe Reszta jest milczeniem Postać: Hamlet Źródło: William Szekspir, Hamlet Severusie... błagam... Postać: Albus Dumbledore Źródło: Joanne Kathleen Rowling, Harry Potter i Książę Półkrwi Spójrz... na mnie. Postać: Severus Snape Źródło: Joanne Kathleen Rowling, Harry Potter i Insygnia Śmierci Starzec umiera. Młoda dziewczyna żyje. Uczciwa wymiana. (Strzela sobie w głowę). Kocham cię, Nancy. Postać: Hartigan Źródło: Sin City: Miasto Grzechu (Zostaje porażony prądem na krześle elektrycznym). Tylko na tyle was stać, wy cioty? (Zostaje ponownie porażony prądem, umiera). Postać: Marv Źródło: Sin City: Miasto Grzechu Widziałem rzeczy, którym wy, ludzie, nie dalibyście wiary. Statki w ogniu sunące ku ramionom Oriona. Oglądałem promienie kosmiczne błyszczące w ciemnościach blisko wrót Tannhausera. Wszystkie te chwile znikną w czasie, jak łzy na deszczu. Czas umrzeć. Postać: Roy Batty Źródło: Łowca Androidów Wolność! Postać: William Wallace, który był także postacią historyczną Źródło: Waleczne serce Wymówiłeś to... poprawnie! Postać: Pan Herbatka, Opis: do Śmierci, który jako pierwszy poprawnie wymówił jego nazwisko. Źródło: Wiedźmikołaj Zasłuż na to. Zasłuż na to wszystko. Postać: kapitan John Miller Źródło: Szeregowiec Ryan Zgroza! Zgroza! Postać: Kurtz Źródło: Jądro ciemności Życie jest piękne. Postać: Vito Corleone Źródło: Ojciec chrzestny
Spree kiler („szalonych morderców”) - ten rodzaj sprawcy zabija wiele osób w różnych miejscach, często na trasie swojego przemieszczania. Zbrodnie dzieli krótki odstęp czasu, zazwyczaj kilka godzin lub dni. W odróżnieniu od seryjnych morderców, ten typ sprawcy nie wchodzi w fazy wyciszenia między kolejnymi zabójstwami. Przed rozpoczęciem… Skąd pochodzi słowo „sadyzm”? Sadyzm: definicja pojęcia Termin sadyzm (jako synonim dla okrucieństwo) powstała w przypadku Donatien Alphonse François, lepiej znanego jako the „Markiz de Sade”, paryżanin urodzony w 1740 roku. Markiz de Sade został uwięziony za swoje skandaliczne życie, pełne incydentów z prostytutkami, w których zgłoszono wiele aktów przemocy i sodomii. Po wielu więzieniach i kolejnych zwolnieniach wreszcie został przeniesiony do słynnego więzienia w Bastylii. Wewnętrznie i z niewielkimi szansami na uwolnienie napisał wszystkie swoje kontrowersyjne prace. W końcu markizowi de Sade udało się uciec z więzienia z powodu rewolucji, ale ostatnie lata życia spędził w szpitalu psychiatrycznym w Charenton. Wśród jego najsłynniejszych dzieł znajdują się „120 dni Sodomy” (1784), „Justine” (1791), „Filozofia w toaletce” (1795) i „Juliette” (1797), pisma, które przez wiele lat były cenzurowane ze względu na wysoką i jednoznaczną zawartość skrajnej przemocy i naruszenia. Tutaj zostawiamy link do filmograficznej adaptacji jednego z nich. Tak więc sprawa markiza de Sade był jednym z najbardziej paradygmatycznych w badaniu sadyzmu i psychologia seryjnych mordercówi pożyteczne było ustalenie podstaw tego, co w przyszłości będziemy znali jako Psychologia kryminalna. Sadystyczny profil seryjnego mordercy Jeśli chodzi o różne profile psychologiczne seryjnego mordercy, możemy znaleźć wszelkiego rodzaju osobowości i powody, dla których popełniają swoje zbrodnie. Są tacy seryjni mordercy, którzy popełniają przestępstwa z chęci poczucia władzy, inni, którzy postrzegają siebie jako swego rodzaju „strażnika”. W innych przypadkach przyczyny psychologiczne mogą być spowodowane poważnymi zaburzeniami psychicznymi, takimi jak: schizofrenia, wybuchy psychotyczne, epizody maniakalne... ale najczęściej znajdujemy tych, którzy popełniają te zbrodnie dla samej przyjemności patrzenia na cierpienie ich ofiary, to znaczy sadyści. Osoby, które cieszą się bólem innych sadystyczny seryjny morderca jest tym, który odczuwa podniecenie seksualne, które zadaje ból drugiej osobie. Może to być ból fizyczny: obserwowanie jego krwi, bicie, torturowanie, obserwowanie jego agonii; lub psychologiczne: czyli upokarzanie ofiary, obniżanie jej samooceny do zera, czucie się jak jego pan itp. Gwałt jest uważany za formę sadyzmu seksualnego, chociaż akt seksualny zwykle nie jest główna satysfakcja sadystycznych seryjnych morderców i, w większości przypadków, ten rodzaj agresji nie jest zgłaszany seksualny. Sadyzm seksualny w DSM IV Chociaż nie jest to bardzo ogólne sadystyczne zachowanie, Warto poznać kilka ważnych aspektów związanych z sadyzmem seksualnym. Ten wzorzec sadystycznych zachowań jest zawarty pod nazwą „Sadyzm seksualny” w DSM IV ( w części poświęconej parafilie, zdefiniowane jako: „Przez co najmniej 6 miesięcy nawracające i bardzo podniecające fantazje seksualne, impulsy lub zachowania seksualne, które obejmować akty (prawdziwe, nie symulowane), w których psychiczne lub fizyczne cierpienie (w tym upokorzenie) ofiary wzbudza seksualnie indywidualny". Kilka istotnych przypadków sadystycznych seryjnych morderców Gilles de Rais Gilles de Rais był francuskim marszałkiem, który brał udział w wojnie stuletniej obok Joanna d'Arc. Mówi się, że Gilles de Rais był w niej głęboko zakochany, a kiedy jego ukochana Juana została schwytana i spalona na stosie, był głęboko zły na boga i rozpaczliwie twierdził, że nigdy więcej nie będzie wierny chrześcijańskim nakazom moralnym. Od tego czasu zamknął się w swoim zamku i zaczął porywać dzieci, którym dokonywał najgorszych okrucieństw. Torturował, gwałcił i mordował, a następnie kontynuować popełnianie czynów nekrofilia z ich martwymi ciałami. W książce „Marszałek ciemności” znajdujemy cytaty z samego Gillesa de Rais z procesu, który przeprowadzili, kiedy został skazany za te straszne czyny. Cytujemy: ‹› Wyznaję, że tych chłopców i dziewczynki zabijałem na różne sposoby i stosując różne metody tortur: niektórym oddzielono głowy od ciał za pomocą sztyletów i noży; z innymi używałem kijów i innych narzędzi do bicia, zadając im gwałtowne ciosy w głowę; Innych wiązałem linami i sznurami i wieszałem ich na drzwiach i belkach, aż utonęli. Wyznaję, że odczuwałem przyjemność w ranieniu ich i zabijaniu ich w ten sposób. Lubił niszczyć niewinność i bezcześcić dziewictwo. Bardzo lubił dusić małe dzieci, nawet gdy te dzieci odkryły pierwsze przyjemności i bóle swojego niewinnego ciała. [...] Lubiłem patrzeć na krążenie krwi, sprawiało mi to ogromną przyjemność. Kontemplowałem tych, którzy posiadali piękne głowy i proporcjonalne kończyny, a potem otwierali swoje ciała i cieszyli się widokiem ich narządy wewnętrzne i bardzo często, gdy chłopcy już umierali, siadałem im na brzuchu i cieszyłem się widząc ich agonia… Jestem jedną z tych osób, dla których wszystko, co związane ze śmiercią i cierpieniem, ma słodki i tajemniczy pociąg, straszliwą siłę, która ciągnie w dół. (…) Gdybym mógł to opisać lub wyrazić, prawdopodobnie nigdy bym nie zgrzeszył. Zrobiłem to, o czym marzą inni mężczyźni. Jestem twoim koszmarem. ›› Elżbieta Batory, Krwawa Hrabina Należąca do jednej z najpotężniejszych rodzin na Węgrzech w swoim czasie, Elżbieta jest właścicielem Rekord Guinnessa Co kobieta, która popełniła najwięcej morderstw w historii ludzkości”, z około 650 torturami i śmiercią, wszystkie to młode dziewczyny w wieku od 9 do 26 lat. Oprócz sadystycznej i seksualnej perwersji hrabina Elżbieta Batory miała szczególny pociąg do krwi i nie tylko zadowalała się jej piciem (jak to jest w zwyczaju w tzw. zabójcy wampirów), ale zamiast tego kąpał się w nim, aby zapobiec starzeniu się skóry przez lata. Postać Elżbiety Batory jest znana na całym świecie, zwłaszcza dzięki różnym opowieściom o niej historii i za bycie jedną z głównych postaci w horrorach, na przykład w grze planszowej „Atmosfera”. Kultura popularna nadała Batorii znaczącą rolę jako najbardziej krwiożerczej i bezwzględnej kobiety w historii. Nakręcono również filmy o tej kobiecie, takie jak Hrabina (2009) i Batory, hrabina Krwi (2008). Andrei Chikatilo, rzeźnik z Rostowa Ta sprawa dotyczy bohatera makabrycznej fotografii na początku tego artykułu. Andriej Czikatyło, urodzony na Ukrainie w 1936 roku, Odkąd był nastolatkiem miał problemy z impotencją seksualną, którą przezwyciężył tylko w skrajnie patologiczny sposób, o czym przekonał się mając swoją pierwszą silną erekcję w momencie, gdy skaleczył nożem nagą dziewczynę (która zamierzała znęcać się) czując wielkie podniecenie obserwując krew. Andrei zamordował 53 kobiety w latach 1982-1990, większość z nich to nieletni. Jego zbrodnie zostały popełnione z nieludzkim okrucieństwem: amputował im sutki i oderwał macicę, a następnie ją zjadł. Te słowa wypowiedział sam Andriej: „W perwersyjnych aktach seksualnych doznałem pewnego rodzaju wściekłości, poczucia rozpusty. Zwłaszcza po obejrzeniu wszelkiego rodzaju filmów erotycznych. To, co zrobiłem, zrobiłem po obejrzeniu filmów o perwersyjnych aktach seksualnych, okrucieństwach i okropnościach ”. Psychiatrzy z Instytutu Serbskiego twierdzili, że Chikatilo był rozważnym sadystą, który nie cierpiał żadnego nieporządku, który mógłby odwrócić niemoralność jego czynów, ponieważ jego czyny były dokonany z premedytacją. Z tego powodu został skazany na śmierć. Na tym samym procesie, chroniony w metalowej kabinie, by chronić go przed rozwścieczonym tłumem, zdjął ubranie i potrząsnął penisem, krzycząc: „Patrz, jakie to bezużyteczne. Jak myślisz, co miałem z tym zrobić? Film „Obywatel X” opowiada o śledztwie w sprawie morderstwa Andrieja Czikatilo. Wysoce polecany. Z drugiej strony powstał o nim film dokumentalny, podajemy tutaj link: Ted Bundy urodzony w 1946 roku, zgwałcił i zamordował dziesiątki kobiet w latach 1974-1978 w Stanach Zjednoczonych. Bundy wykorzystał życzliwość swoich ofiar, aby popełnić swoje zbrodnie. On krążył po uniwersytetach udając ciężko rannych, z kulami lub podobnym trikiem. Udawał, że upuszcza książki, żeby dziewczyny je podniosły i odprowadziły go do samochodu. Ted Bundy wydawał się zbyt słodki i bezradny, by być niebezpiecznym lub zagrażać dziewczynom, które przyszły mu pomóc. Gdy uczniowie zbliżyli się do samochodu, Bundy uderzył ich łomem i rozpoczął swój makabryczny plan. Oprócz tortury, okaleczenia i gwałty, praktykowana nekrofilia. Wracał wielokrotnie do lasów Seattle, gdzie chował zwłoki, wiele razy zabierając ich fragmenty do domu. W sumie przyznał się do trzydziestu morderstw, choć dokładna liczba jest nieznana, prawdopodobnie znacznie wyższa. Bundy powiedział: „Stało się to etapami, krok po kroku, moje doświadczenie z pornografią w ogóle, ale z pornografią, która przedstawia wysoki poziom przemocy seksualnej, kiedy już uzależniony od tego — a ja postrzegam to jako rodzaj uzależnienia, tak jak inne rodzaje uzależnienia — zaczynasz szukać wszelkiego rodzaju materiałów z rzeczami potężniejszymi, bardziej wyraźnymi, bardziej grafika. Dopóki nie dojdziesz do punktu, w którym pornografia zajdzie tak daleko, że zaczniesz się zastanawiać, jak by to było naprawdę to zrobić [...] Spotkałem ludzi, którzy promieniują wrażliwością... Ich wyraz twarzy mówi: boję się ciebie. Te osoby zapraszają do nadużycia... Spodziewając się, że zostaniesz zraniony, czy subtelnie do tego zachęcasz? [...] Jestem najbardziej zimnokrwistym draniem jakiego kiedykolwiek spotkałeś. Seryjni mordercy to ich dzieci, ich mężowie… a my jesteśmy wszędzie” WNF8z.
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/303
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/140
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/91
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/358
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/227
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/259
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/267
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/331
  • uvl8hgk0eg.pages.dev/207

    • ostatnie słowa seryjnych morderców